daha once de konu actım,başlıklar ya da eksik bilgiler yuzunden baya eleştirildim.kadınlar aslında yanı başında aynı derdi anlatan birini uzuntuyle dinleyebilecekken burara anlatınca acaip şekilde can acıtabiliyor,bu da morali bozuk olan bizi epeyce uzuyor.masumken sizi uzenden bile suclu hissediyorsunuz kendinizi...
bunları bilerek yazıyorum cunku bu sefer gelecek yorumlardan cok kendim icin yazıyorum.
eşimle sorunlarımız halihazırda vardı ama normalce yaşıyorduk. bir gun yine bir tartışma ve eşimin ofkesini kontrol edemeyip bana tokat atması,polise giderim deyince bana saldırmasıyla son buldu.
olayı anlatmayacağım o zaman başka yere gidiyor yorumlar.ben yuzumde tokadın izi,kalbimde acısı,boğazımda el izleri kalbimde uzuntunun şiddeti kardeşimi aradım.o aldı goturdu bizi.
ertesi gunu evime donup eşimin eşyalarının hepsini valizlere koyup kapıyı icerden kitledim(balkondan cıkıp o anhatarı yanım aaldım) giremesin ve gitsin diye
ne mi oldu
o eve giremeyince bana ulaşmaya calışmış ama telefonumu kapatmıştım,aileme falan ulaşmış.kendi oz annem onu eşiyle(benim babam değil)olduğu eve almış.inanamadım.senin kızına vuran adamı nasıl evine alabildin ki.
ablam benim yanımdaydı,sanki o bana annemmiş gibi kol kanat gerdi resmen.annem onun bana tokat atmasını cocuk oyunu gibi bişey(!) sanıyormuş.ele gune ne deriz olay cıkmasın diye aldım dedi.biz anlatmazsak kim ne bilecek dedim.hala kendince haklı olduğunu savundu.onun bana tokat atması cocuk oyunu,benim onu eşyalarla kapı onunune koymam affedilemez bir şeymiş.sırf bir anlığın bile olsa yaptığının bir cezası olsun diye yapmıştım,zaten ertesi gunu actım kapıyı o eve girdi.
2 hafta eve gelmedim.benden gercek anlamda ozur dilemesi icin evde ilgilenmediği sorunlarla ilgilenmesini şart koştum.zaten ertesi gunu duygusal mesajlar atmıştı ama sildim hızlıca okuyup.beni bunlarla artık kandıramayacağını soyledim.gunlerce gel diye mesajlar attı.evdeki sıkıntıları da cozunce geldim.
bana kin beslemiş olabileceğini bekliyordum,valizlerle kapı onunde kaldığından...
2 hafta boyunca gercekten pişman olmuş mu bilmiyorum.eve yiyecek icecek,bana ve cocuklara hediyeler almış,onceden de hesabıma para yollamıştı fazladan.
ama eve gelince bana soylediği ilk şey,noldu neden geldin paran mı bitti,yarın git istersen...
oysa bir iki ozur ve guzel soz beklemiştim.gunlerce yazdığı mesajlardan bahsettim.başkası mı yazdı dedim.cevap yok.
hemen boşanamıyorum,zaten gerek te yok.yakında askere gidecek.
beni duşunduren eşim hic mi pişman olmadı.yıllar boyu ilk kez evden gittim ben,daha once ne yaparsa yapsın gitmemiştim.bu sefer gittim ama değişen birşey yok gibi,ustelik sanki daha da kinlenmiş.bir yandan ya pişman olduysa diyorum.biz birbirimizi seviyorduk.severek evlendik.evlenmeden onceki yıllarda konuşmadığımız mesajlşmadığımız bir gun bile olmamıştır,kimse bunu birine zorla yaptıramaz heralde. sevginin onunde gurur mu var.yaptıklarına bakıyorum .cabalıyor ama dili başka soyluyor
şuan ne duşuneceğimi şaşırdım uzuluyorum sadece