36 yaşında evli bir bayanım yaklaşık 3 yıldır cocuğum olsun istiyorum bir turlu kısmet olmadı tam tedavi surecine girdim pandemi patladı. Mart ayında herşey toparlandı dedim bugun transfer işlemim gercekleşti. Fakat doktorum o kadar olumsuz konuştu ki sonrasında nasıl cıktım nasıl geldim hatırlamıyorum yuksek ihtimal olumsuz olacağını genetik faktorlere bakılması gerektiğinden bahsetti. Ben her zaman iyimser duşunur ve cevremi motive ederim. Ama kelimenin tam anlamıyla yıkıldım. Bununla mucadele edemiyorum. Dışarı cıkmak insanlarla goruşmek istemiyorum sanırım depresyon eşiğindeyim. Kimseyi uzmemek icin cevremde kimseye anlatamadım. Bu nedenle dizine yatıp ağlayacak insanım da yok. Derdimi okuyan herkese teşekkur ederim.