Merhabalar 25 yaşındayım iki bucuk yıllık evliyim. Eşimle bi nevi gorucu usulu tanıştık. Flortluk sevgililik nişanlılık zamanları kopeğim olan ağzıma bakan adam evlenince bi anda tam tersine dondu. Yani beni o kadar cok seviyordu ki ben onu sevmesem bile onunla bir omur geciririm diyordum o kadar saygılı şevkatli ince duşunceliydi. İki yıl iş bulamadı. Cok guzel bi universiteden cok iyi bi bolumden mezun. İki yıl ağzım aclıktan koktu yinede sesimi cıkarmadım gururuna dokunur diye hicbir şey demedim. Kalbini kırmadım. Ne diyebilirim ki sonucta o da yeni evlenmiş karısını mutlu etmek ister eve gelirken bi cicek almak ister ne biliyim bi cikolata almak ister. İnanın iki yıl boyunca duğundeki takıları harcadık neyim var neyim yok bozdurdum. Onun ailesi hic yardımcı olmadı ama ben aileme her gittiğimde cebime para sıkıştırdılar o da yetmedi kredi cektik. Olsun dedim sabrımıza değer inşallah karşılığını alırız inşallah dedim cok sabrettim. Yeni evliyim hem eşimin hem kendi ailemi yemeğe davet etmem lazım inanın yuz kere duşunerek cağırdım kışın evlenmiştim biz kaloriferleri yakmadan oturuyorduk fatura gelmesin diye. Onlar gelince kalorifer yakmak zorundayım yemek yapmam lazım tatlı yapmam lazım ama benim hic malzemem yok. Anlatımca basit gibi geliyor ama yaşayınca cok zor ve ben evlenince farkettim cok varlıklı bi ailem varmış. Goren herkesin ne zaman işe gircek soruları...... ee kocan iş beğenmiyo demeleri..... kayınvalidem ve kayınpederimin ısrarla torun istemeleri..... bu kadar yıl cocuk yapmadınız artık istesenizde olmaz diyenler..... her kafadan ayrı bi ses. Ben zaten bunalmışım sinir stresten uyku uyuyamıyorum on kilo vermişim. Bide bunlarla uğraşıyorum. Eşimin calışmadığını bile bile insanlar bana cocuk soruyor. Yok neymiş cocuk bereketiyle gelirmiş. Tabi bereketiyle gelir allah bilir ama yani insan ayağını yorganına gore uzatsın. Maaş girmeyen bir eve nasıl cocuk gelsin. Ben beş aylık gibi işe girdim eşimin cok gururuna dokundı. O evde beni bekledi ben işe gittim geldim. O da cok bunaldı onuda anlıyorum. Bu sefer ben para kazanmaya başlayınca bana laf sokmaya başladı. Surekli tartışmalar arttı. Sonra bi sebepten işten cıkmam gerekti. Zaten eşim calışmama cok karşı bende universite mezunuyum. Bu da ilk ve son iş tecrubemdi. Şimdi işe girdi bu sefer o değişti. Bişey demiyodum bu zamana kadar. Oda bunaldı diyodum onunda psikolojisi bozuldu diyordum yeni evlenmiş adam ve işsiz. En mutlu olması gereken zamanlar hep berbat gecti. Bu arada eşim 29 yaşında. Nişanlıylen bile paraya ihtiyacı vardı o zaman bile nişanda bana takılan ne var ne yok hepsini ona vermiştim hic duşunmeden. İşsizken hergun onu guldurmeye calıştım kağıt kalemden oyunlar turetmeye calıştım vakit gecirelim diye.ve iki yıl cok uzun cok yıprandım ben. Bu sure zarfında uc beş işe girip cıktı veyahut cıkarttılar bilmiyorum. Şimdi işe girdiği yer cok guzel allah daim eder inşallah. Ama artık surekli hakaret duyuyorum surekli beni aşağılıyor. Tartıştığımız zaman ben dunyadaki en kotu insanmışım gibi davranıyor. Bi kac kere el kaldırdığı oldu ama haddini bildirdim. Karşıındakinin karısı olduğunu unutuyor demediği hakaret kalmıyor aradan bi saat gecince bana yanaşıyor ben sinirli bi insanım sinirden ne dediğimi duymuyorum vs vs ama ben dediklerini asla unutamıyorum. Hele bi gun anneme gitmiştim sabahtan akşama kadae ordaydım. Daha evleneli uc ay olmuştu. Calışmıyordu yine. Bi baktım p*rno izlemiş. Kahroldum. Sanki benim gitmemi bekliyormuş izlemek icin fırsat kolluyormuş. Daha onceden bu konu hakkında ona goruşlerimi soylemesem tamam derim benim rahatsız olacağımı duşunememiştir derim ama soylemiştim tavrımı belli etmiştim. Bi hafta kendime gelemedim sonra konuştum oZur diledi. Daha sonra tekrar yaptı. Ve dışardaydık eve geldik koşa koşa elinde telefonla duşa girdi. Meğersem bunun icinmiş. Ben cinsellik konusunda eşimin beklentilerini fazlasıyla karşılıyorum buna cok eminim. Bu sefer cok ozur diledi pişman oldu ağladı. Daha sonra hic yapmadı. O bitti ama hakaretler başladı. Nefes alsam niye nefes alıyosun der duruma geldi. Cok değişik birisi. Kimseyle oturup iki kelime muhabbet etmez cok yabani. Herles bana diyorki sen bu adamla aynı evde sıkılmıyo musun. Sıkılıyorum hic konuşmuyor. Ben cok hareketli yaşam enerjisi olan hayvanları cok seven hayat dolu b kadındım. Şimdi ruhsuzum adeta. Hakaret duymaktan bıktım. Olu gibiyim aynı. Şu kıyafeti giy sana cok yakışır diyorum guzel bi şekilde en basitinden bunda bile azar işitiyorum. Avaz avaz bağırıyor. Kac yaşında adammış kucuk cocuk gibi kıyafetlerine ben mi karışacakmışım. Ne alaka be ne alaka. Teyzemin kızı evleniyor cok samimiyiz abla kardeş gib. Diyorum cok heyecanlıyum inşallah eşiyle sende cok iyi anlaşırsınız arkadaş olursunuz diyorym. Gerizekalı mısın diyor. Sanane onun kocasından diyor. Asla kitap okumaz. Kelime dağarcığı yok denecek kadar az. Oturup karşılıklı konuşabileceğimiz ortak bi konumuz yok. Muhabbet edince iki kelimeden fazla konuşmaz. Yuzğme bakmaz surekli telefonuyla takılır. Ama benim ona sinirim gecince cok seviyorum onu. Gercekten liseli aşık gibiyim. Ama o bana bu şekilde davranınca direkt soğuyorum ondan. Boşanırsam uzulur muyum pişman olur muyum bilemiyorum ama kendimi cok değersiz hissediyorum. Onsuz bir gece bile uyuyamam. Tum gun aklım onda. Ama işte o bana boyle davrnaınca herşey gidiyor. Aşkımdan kotu huylarıda goremiyorum. Bekarken herkes demişti. Bu sana gore değil. Hicbir şeyiniz uymuyo sakın evlenme pişman olursun diye ama yaptık bi hata. Lutfen bişeyler yazın dertleşmete ihtiyacım var. En kctu gununde yanında olduğum adam neden boyle