Gercekten cok doluyum arkadaşlar
8+2 haftalık hamileyim. Bir hastanede hemşireyim. Sorumlu Hemşirem aynı zamanda eskiden beraber calıştığım bir arkadaşım. Aklımda hastanede calışmak yokken kendi aylarca cağırmıştı beni kendi servisine calışmaya.
Hamile kalmaya kotu gozle bakan bir yer değil burası. Hatta sorumlum dediğim arkadaşım surekli hadi artık cocuk yap diyordu. İse baslamamin 7.ayinda hamile kaldım. Sorumlum ilk oğrendiğinde benden daha cok sevindi.
Ama sonradan davranışları cok değişti.
Daha ilk haftalardan cok ağır geciriyorum hamileliği.bulantilarim, halsizligim, ustune gecirdiğim enfeksiyonlar..
Gece nobetlerine hÂl devam ediyorum. Tam 15 saat nobet tutuyorum sırf "bu ay da idare eder misin gece calışmasını" diye rica ettigi icin.
Ama artık gece dayanamıyorum ve bunu goruyor. Servisimizde az hasta olduğunda offlanmak (o gece ise gitmemek) icin izin istiyorum ama inadına "hayır" diyor: bazı geceler sırf 1 hasta bakmak icin cağırıyor beni gece nobetine. Ustelik benim dışımda 5 hemşire daha var servisimizde.
Kısacası artık dayanamıyorum. Ağlayarak geliyorumm işe ve dayanacak gucum kalmadı. En azından bir iki gun evde dinlenmeye ihtiyacım var.
Rapor almak istiyorum ama calışma arkadaşlarıma haksızlık olur diye cok korkuyorum karnimda bebek var,kimsenin hakkına girmek istemiyorum.
Ama bu gidişle bu kadar yorularak bebeğime bir şey olacak gibi hissediyorum.
Siz yerimde olsaydınız surat asmalara,laf soylemelere rağmen yine de rapor alıp dinlenir miydiniz?
Yoksa hamilelikte daha kotu gunlerim olacak, o gunlere mi saklamaliyim, bilmiyorum. Kimseyle kotu de olmak istemiyorum lutfen bana yardımcı olun kafam karmakarışık..