Merhaba Hanımlar,

Ben aslında cok mutsuzum. 5 yıla giriyoruz evliliğimizde bir kızım var. Eşimle severek evlendik. Ama aynı eve girmeden insan bilemiyormuş. Eşim o kadar agrasif ki anlatamam. Eşimin kardeşim dediği arkadaşları bile eşimin cok ters ve gecimsiz olduğunu soyler. Birde cok kufur eder. Her yerde her zaman kufur eder ben utanırım. Oyleki biz iki kardeşiz ailemizde 2 damat var. Ailemden kimse eşimi sevmiyor. Beni uzmemek icin birsey demiyorlar ama ben hal ve hareketlerinden anlıyorum. Annem babam ayrı diğer kardeşime surekli giderler kalırlar bana pek gelmezler. Annem kardeşime gider sonra bana anlatır damadım soyle iyi boyle iyi o benim evladım nasıl guzel ilgileniyor saygılı eve geliyor yorgun olmasına rağmen cocukla ilgileniyor kardesine sen dinlen diyor ustune titriyor diyor.kardesimin eşi 24 yaşında benim eşim 33 yaşında annem sozde senin eşin buyuk ama beni cok yanılttı. Cok saygısız der. Benim eşim icin oraya gelince gelmişim gitmişim umrunda değil hali tavrı canımı sıkıyor diyor. Eşim icer arkadaslarıyla takılır. Telefonda oyun oynar. Etrafla pek ilgilenmez. Misafir pek sevmez. Genelde misafir gelecek olursa evde durmaz. Artık cok gozume batıyor kendi ailesine de oyle. Eşimin tarafından da kimse gelip gitmez eşim kendi tarafında da sevilmez. Kavgacı kufurbaz derler.
Ben uyarsamda kızsamda aynı. Ne yapcam bilmiyorum. Artık o kadar bunaldım ki anlatamam. Herkes icmesine gezmesine kızar bende evden gitsin diye saatleri sayarım. Beni seviyor ilgileniyor ama yok bireyler eksik gibi hic mutlu değilim