İyi geceler hanımlar. Aylardır kimse dışarı cıkamıyor, herkes sıkılmış durumda, ben de aynı ama ben markete, cop atmaya bile cıkamıyorum coğu zaman. 2 bebeğim var ikisiyle gidemiyorum tek başıma. Bi market bile gezmek hava almak gibi oldu. Bekarlık gunlerimi o kadar ozluyorum ki. Evlendim eşim elde ettikten sonra ve hemen ailesiyle problem yaşadık diye ilgisiz sevgisiz biri oldu. Ne beraber bi yere gidelim, ne guzel vakit gecirelim ne de bana değer verdiğini gosteren başka bi davranışı olmadı. Onun yanında hep kendimi değersiz hissettim. Bekarken beni 10sene boyunca seven,her şeyi yapan bi akrabamız vardı babam annem, akrabalar, komşular herkes ama herkes evlen diyordu onunla. Sevilmenin ne olduğunu onda gordum ama ben asla bişey hissetmiyordum. Başka biri daha vardı kac yıl hatırlamıyorum ama bi kac sene peşimden koştu, cok samimiydi sevgisi. Eşimi cok sevdim gorur gormez, tanışınca ve nişanlılıkta o da benim gibiydi bana karşı. Evlendik annesi hic rahat vermedi, ummadığım şeyler yaptı. Teyzesi daha beter kaynanalık yaptı her goruşumde. Birden ustume cullanmışlar gibi hissettim evlenir evlenmez aşırı bi beklentileri vardı surekli ic ice olmak yatılı kalmak istiyorlar, laf sokuyorlar ama ben en ufak bi tepki versem ben alıngan kinci oluyorum.kendileri o kadar haksız yere laflar soylediler ki hala bugun bile aklıma geliyor sinirleniyorum. Eşime gore onlar ne derse 'ne var bunda'. Bugunlerde cok calıştı, pazar dahil. Birbirimizi goremedik. Akşamları sessiz sakin geciyordu. Ama hep eksik yani eşimin bana ilgisi sevgisi. Kendimde de hata aradım cocuklardan dolayı fazlasıyla bakımsızım, ben de bişey yapmak istemiyorum cok sıkıntılı bunalımdayım aşırı şekilde. Ne ev işi ne yemek ne kişisel bakım hic birini yapacak guc, heves bulamıyorum icimde. Ev işi, yemek yapıyorum ama ite kaka, kendimi cok zorlayarak. İbadet etmek, Allaha sığınarak rahatlamak istiyorum o bile gozumde buyuyor, yapamıyorum. Eşim bu akşam bi arkadaşının ona yalan soylediğini soyledi. Gozumde bitti dedi. Zaten bi insan bana yalan soyleyince gozumde değeri kalmıyor dedi. Ben soyledim mi dedim ama der demez pişman oldum bu soruyu sorduğuma. Yanii dedi olumsuz bi şekilde. Ne soyledim dedim. Sen soyledin mi dedi ben hatırlamıyorum dedim. Zaten soylenenler hatırlanmaz dedi.ne soyledim diye bi kac sefer sordum soylemedi. Yine butun tadımı kacırıyorsun zaten sıkıntılıyım dedim. Kendi eksikliğini gormezsin bi de beni beğenmezsin dedim kendimi hep değersiz hissettiriyorsun dedim. Gitti telefondan komik şeyler actı izledi.Ben zaten hicbişey yapmak istemiyorum zor geciyor gunlerim şimdi cocukların ikisi de benden ilgi bekliyor onlara bile yetemeyecek durumdayım duygusal anlamda.