Ben kendimi bildim bileli hep aşağılık bir insan oldum cunku gecmişte cocukluğum oyleydi. Eziktim hep... Zaman gectikce bu hissi atamıyor insan. Cocukluğum da sınıfta kimsenin yanında oturmak istemediği ayakta kalan kızdım ben. Evde de ilgisiz, işsiz bir baba, psikolojisi bozuk baskıcı bir anne.. Ben bu ortamda derslere konsantre olamadım hep basarsz bir oğrenci oldum. Liseye gecince ortam degisince okulda bulduğum huzur bana başarı getirmişti sınıf birincisi olmuştum ama ne yazar meslek lisesi mezunu olunca universitede istedgm bolume gidemedim. (2012 den once Kat sayı yuzunden) yıllar sonra sistem degisince yeniden unv sınavına girdim ve bir cocugumla unide istedgm bolumu kazandim fakat universitede surekli sunumlar benim gecmişinde yasadgm travmaları getirip onume koydu ve bununla baş edemiyorum artık nefes alamıyorum boğuluyorum. Doktorların hicbir faydasıni goremedim. Sunumlarda beynim siliniyor adeta, cumleye dokemiyorum surekli rezil oluyorum sınıfa. Şu an uzaktan eğitim ve online surekli sunum oluyor iyice zehir oldu hayatım. Gecmişte elimden calınan fırsatı yakalamışken bu bozukluk yuzunden zehir oldu hayatım her gune ağlayarak başlıyorum. Yine rezil oldum bugun konuşamadım mikrofonu kapattım hoca bana seslendi kac kez terapiler yapıyorum kendime, nefes egzersizleri, surekli video izliyorum ama olmuyor okulu birakcam en sonunda...