Seslerden nefret ediyorum resmen bir yerleri parcalayasım geliyor. Diş fırcalama sesi, horlama sesi, hapşırma sesi, yurume bandının sesi, burun cekme sesi, ağız şapırtı sesi ve daha başka ceşit ceşit sesler beni cok rahatsız ediyor, kendimi kaybediyorum. Daha demin ağlama krizi gecirdim annem yuzunden bu seslerden dolayı. Annem her gun yurume bandında koşar ve bu ses beni cıldırtıyor. Başka bu sesten rahatsız olan var mı bilmiyorum ama gercekten cok kotu oluyorum ve ailem bunu anlamıyor. Biraz once annem koşuyordu tam olarak 45 dakika koşmasına sabrettim artık bitirirmisin anne cok rahatsız oluyorum dedim ama annem 5 dakika daha koşacağını ve bir dakika bile erken bitirmeyceğini soyledi, bunu bilerek yapıyor gulerek soyluyor ama ben şuan cok kotu ağlıyorum bilgisayar başında bu ses yuzunden. Hep kucukluğumden beri seslere karşı cok duyarlıyım, mesela başka insanlarla aynı odada asla uyuyamıyorum, mecbur olduğum zaman kulaklık takıp son ses muzik acarak uyumaya calışıyorum yoksa sinirden kendimi kaybedebilirim. Kucukken kac kere kardeşimin nefes almasını engellediğimi hatırlıyorum sırf burnundan ses cıkmasın diye. Biliyorum cok kotu bir şey yapıyorum ama kendimi engelleyemiyorum gercekten cok uzgunum, bazen diyorum keşke kulaklarımı kesip atsam cok daha rahat yaşarım. Benim problemimi yaşayan başka vatandaşlar var mı yoksa ben mi anormalim ne yapmalıyım hic bilmiyorum, hayatım cok zorlaşıyor bu sesler yuzunden ve hala ağlıyorum...