İyi akşamlar
Bugun nasıl başlasam bilemiyorum, surekli uzucu şeyler yazıyorum ama galiba benim icin ic dokmeli bir blog gibi oldu burası
neyse başlayayım

Az once iki kişi maddi durumumun kotu olması ile dalga gecti, caktırmadım ama bozuldum biraz acıkcası... Şoyle bir durup duşununce de kendimi artık bu dunyaya ait hissedemiyorum
insan gibi hissedemiyorum cunku insanlar benim olamayacağım kadar kotu kalpli oldular
seneler oncesinde de bundan şikayet ederdim, o zaman bir eski dostum şoyle demişti: ''Sen yanlış toprağa dikilmişsin.''
Hani bazı cumleler aklınızda yankılanır durur, benim icin o cumle buydu.
Uzerinden yıllar gecti ve bu yabancılığım suruyor yine...
Bugun oyle durduk yere aşağılandıktan sonra biraz duşundum dediğim gibi
Acaba dedim... Acaba bana şimdi bir şey olsa bu insanlar bu yukun altından kalkabilecek mi? ''Ya biz boyle kalp kırmıştık, keşke yapmasak'' diyecekler mi? Deseler de hangi yuzle diyecekler?
Ya da şimdi ellerine ne gecti? Bu onlara ne kazandırdı, daha iyi hissettiler mi?
Birini bozmak daha iyi geldi mi?
Birini elinde olmayan şeylerden bozmak iyi geldi mi?
Veya hic ''Bu insan neler yaşıyor?'' diye sorarlar mı kendilerine? Sormazlar... O lafı edebilen insanlar bunları duşunmezler
Zaten duşunmesinler
Boyle şeyler dedikten sonra duşunmesinler, ben istemem.
Hani bazı şeylerin mizahı da izahı da olmaz ya... Bu oyle bir şeydi
Benim babam iyi adamdır, cokta caba veriyor ama bazı şeyler bir yere kadar oluyor işte
keşke bunla dalga gecilmesiydi
inanın kendimden cokta babamı duşununce uzuldum
ve bunun ofkesi de var icimde galiba
bu ofkeyi dışarıya vuramayacak olmanın da uzuntusu var
Neden bir şey demiyorum, neden bağırmıyorum, neden yuzlerine vurmuyorum? Merak ettiniz mi?
Cunku bu insanlar laftan anlamazlar.
Bu insanlarda azıcık akıl yok, azıcık kalp yok, vicdan yok, merhamet yok, duygu yok
bunlar iğrenc insanlar...
Ama annemden cok erdemli bir hareket oğrenmiştim, boyle ofkem icimde kalırsa onu deniyorum hep
Ben bu insanlara bir şey soylemem ama allah onlara bir dert versin de onlar da kendi dertlerinin peşine duşsunler.
İcim soğusun diye, beddua etmek icin değil bu cumle
yalnızca kendi dertlerine duşsunler de bir daha hicbir insanı incitemesinler diye
bir daha kimsenin canı boyle yanmasın
bir daha kimsenin aklına bunlar takılmasın diye...