Hanımlar uzun diye başka bi sayfada icimi doktuğum satırların ekran goruntusunu atmak istedim. Fikirlerinize acığım ve cok caresiz durumdayım. Kimseye bahsedemiyorum cok ozel geliyo. Desteginize ihtiyacım var. Calıştıgım şehirde yalnız yaşıyorum. Zaten zor geliyor bir cok şey, şimdi bir de bununla savaşıcam. Aileme boşanma gercekleştikten sonra soylemeyi duşunuyorum yaşlı insanlar uzmek istemiyorum ozel sacmalıklarımla...
Başından beri olmaması gereken bi şeyin icindeymişim cok kotu. Allah sizlere mutluluk versin. Atlatması zaman alacak.




Resimden okuyamayanlar icin editledim:
sağol oncelikle dinliceğin icin. 6 aylık evliyim. 2.evlililiğim. sevdigim ama zaman gectikce cok fazla zıt yonumuzun oldugunu gordugum bi evlilik icindeyim. bi sorun oldugunda uzlaşmayı bırak iletişim kuramıyoruz. yanlış anlaşılmalar, ofke patlamaları, agır cumleler.. zamanla kaldıramaz hale geldim.
ozluyorum seviyorum da ama evlilikte duygular yeterli olmuyor. aynı duygu yogunlugu onda ilk zamanlar varken şimdi cok azaldı ve bana kayıtsız kalıyor cabalamıyor gibi geliyor. hep kendi cabalarını dile getirdi bir sure, benim onun icin yaptıklarım gozune gorunmuyo ve her tartışmada asılsız şeylerle itham ediyor.
beni sevmiyomuş gibi hissediyorum. yurekler uzaklaştı ama alışkanlık bırakmıyor yakamı. zor anlıcagın, caba ve inanc yerine mucadele gucunu yitirmiş her şeyi salmış bir insan gormem karşımda, oysa ben konuşarak bircok konuda anlaşabilcegimizi duşunerek evlenmiştim. şimdi yalnız hissediyorum.
o kadar yalnız bıraktı ki beni ayrılık kararını bile ben dile getirmeliyim herhalde. birinin bunu soylemesi lazım. zaten her sorunu dile getiren ben olurum, sorunlardan kacan kafası şişen de o olur. onu bu kadar yoracak bi şey yapmadım. evliysek calışması gerektigini hatırlattım, bazı ihtiyaclarımdan bahsettim duygusal ve kadınsal isteklerimi soyledim. kime soylemeliydim eşime degil de.ama hic bi soyledigimle ilgilenmedi sadece dinledi ve buz gibi konuştu hep benimle. bana gosterdigi şefkat falan yok oldu. buz gibi bi adam var karşımda bu da icimi acıtıyo.
ben cabalamayı goze aldım da karşımda elimi tutup benle yorulacak biri yok ki. ben var saymışım. kabuguna cekilip gecip gitmesini bekliyo belki de, o kadar uzak benden. ben de sessizce gecip gitmek istiyorum artık hayatından. cunku bunu dile getirmedikce cok canımı acıtıyo. bitsin ben de acımı hafifletmeyi ogreneyim. benim de gucum tukendi. gunlerdir konuşmuyoruz. 10 gun oldu. konuşsak bi şeyin değişcegine inanmıyoruz herhalde. bi yerden karşıma cıkar bi surpriz yapar cıkar gelir diye cok bekledim, telefon caldıkca koştum o sandım falan ama ozledim yazan ben oldum sonunda. ben de yazdı cevap olarak ama onu okuyunca da benim canım acıdı. ihtiyacım olan cevap" ben de "değil ki ....
beni boyle tek başına yurutmeye calıştıgım bi ilişki turunde yalnız bıraktı. bize noldugunu bile anlayamıyorum bilmiyorum. sence nolmuş, sadece kapana kısılmıs gibiyim
umarım mantıklı bi şeyler soylersin, kimseye anlatmadım cunku, evli mutlu rolu yapmaya calışıyorum ....