Kucukluğumden beri sıkıntılı bir ailem var. Evde kavga eksik olmaz. Hemen hemen her gunumuz mutlaka anne baba kavgasıyla gecer. 25 yaşına geldim hala da oyle. Ve ben kucukluğumden beri kavga durumlarında kendimi hep annemi korurken baba denilen şahıs ona zarar vermesin diye sakınırken buluyorum. Anne boşanamaz cunku geliri yok benim aldığım maaş da bize yetmez abi desen zaten kendi evinde herşey den habersiz. 1 kac gun once yine boyle bir kavga oldu ben yine annemin onune atladım vs vs. Ve son 2 gundur her gun ruyamda annemi goruyorum. Annemi şiddet esnasında goruyorum annemi evden giderken bizi bırakırken goruyorum annemi ruyalarımda bile korumaya calışıyorum artık gercekten iyi değilim ama psikolojik olarak ilac da almak istemiyorum cunku daha once kullandım ve o ilaclardan nefret ediyorum. İş konusu zaten bambaşka bir dert cok şukur bir işim var calışıyorum ama mesleğimle alakasız ve asgari ucret alıyorum. Ve buraya başlamadan once de uzun bir sure işsiz kaldım. İş kucumsemiyorum yanlış anlamayın. Ama benim gibi bir cok insan var 4 yıl okuyup hakkettiği yerde olamayan. Ben o kadar zaman işsiz kaldım ama bazı insanlar pat diye iş sahibi oluyor hemde ciddi anlamda guzel ilker. Ve o kadar zoruma gidiyor ki etrafımda ki insanların benim istediğim işe torpille veya şansıyla sahip olması. Artık hem ruyalar hem gelecek kaygısı beni icinden cıkılmaz bir duruma goturuyor. Ne yapmam lazım bilmiyorum.