Merhaba hanımlar.
Ben aranıza yeni katıldım, bana cok guzel akıl vereceğinizi duşundum. Uye olmasam da her gun girdiğim tek site KK idi. Gercekten inanıyorum ki buradaki butun hanımlar iyi niyetli ve doğru yol gosterecek insanlar. Umuyorum ki bende dediklerinizi uygulayabilir ve sorunlarımı cozerim.
Biraz uzun olabilir, kusura bakmayın lutfen ve okursanız eğer teşekkur ederim.
Gercekten hayati bir şey bu, kotu olucak sonum diye korkuyorum ailemi uzerim diye..
Kırıcı yorum yapmazsanız sevinirim cunku cok kotu bir haldeyim.
Ben 18 yaşındayım. Annem babam ayrı, annem ve anneannemle yaşıyorum. Babam hayatta ama hicbir şekilde baba-kız ilişkimiz olmadı. Varken yokluğunu cekmek ayrı bir zor.. Kucukluğumden beri ona bir yanım nefret bir yanım ozlem duyar.
Annem ve anneannem beni zorluklarla buyuttuler. Ama hicbir şeyimi eksik koymadılar cok şukur Elhamdulillah. Yaşadığımız yerde hic akrabamız yok. Hepsi memlekette ve babamda orada.
Bu zamana kadar ben okudum, liseyi bitirdim. Annem calıştı evimize baktı anneannemde bizi doyurdu giydirdi. Babamdan hicbir destek olmadan bu zamana geldim, son zamanlarda biraz yardım yapar olmuştu ama sonra mesajlaşmayı aramayı da kestim cunku hic tatlı dilli değildi bana karşı hep bir acığımı arar laf sokmaya calışırdı, bir sure konuşmazdı sonra hicbir şey yokmuş gibi arardı. Zaten ayrı bir hayatı var, cocukları karısı var. Ben kendimin babası oldum. Ve bunu kabullendim.
Gelelim asıl meseleye;
Ben lise sona giderken bir cocukla tanıştım, benden 5 yaş buyuk. Beni tanıştığımız gunden beri bırakmadı, cok sevdi, sahiplendi, mutlu etmek icin her şeyi yaptı. Bende onu sevdim, bağlandım. Cok guzel bir cift olduk. Evlenelim dedi. Bana da toz pembe geldi, bende evlilik hayalleri kurmaya başladım. Evlilik hayalleri kurduk. Hani gizlice goruşurken ciftlere ayrılmak eve gitmek zor gelir ya, oyle oluyordu bizde keşke birlikte kalsak, ah yaşım dolsa da evlensek demeye başladık. (ne buyuk cahillik..) Ailesiyle tanıştırdı beni, sevdiler. Ailemle tanıştırdım, ailemde onu cok sevdi.
Annesi babası eğlenceli insanlardı bende onların evine gitmeyi cok severdim. Hatta orada kalmak isterdim, ne guzel olur daha cok vakit geciririz derdik. Ailem bu olaya sıcak bakmadı ama ben dediğim dedik bir insanım, zorla kabul ettiriyordum ne kadar bağırsalar da. Ah işte kotu huyum. Ben orada sık kalmaya başladım, o da bizde. Gercekten iyi bir cocuktu ailemizin oğlu gibi oldu birden. Onun ailesi de beni kızları olarak gordu. Ve hicbir anımız ayrı gecmedi. Ya bizdeydik ya onlarda. Hicbir arkadaşımla goruşmuyordum, konuşmuyordum cok kıskanctı. Annemle bile bir yere yollamazdı. Butun sosyal medya hesaplarımızı kapattık. Tek fotoğraf cekilmemi bile kıskanırdı. O bu kadar kıskanc olunca bende oldum aynılarını yapmaya başladım. Ve birbirimizden başka hic kimseyi gormeyen, hic kimseyle konuşmayan insanlar olduk. Gercekten birbirimizi tamamlıyorduk, cok iyi anlaşıyorduk. Hayaller kuruyorduk..
Aileler de tanıştı. Onlarda anlaştı.
Bana tektaş aldı, ailelerin karşısında evlenme teklifi etti.
Bakın sakın şunu duşunmeyin ailem asla beni evlendirmeyi duşunmuyorlardı yani biz baskı yaptık evleneceğiz de evleneceğiz diyerek. Ailem, sen kucuksun kızım bu durum bize cok komik geliyor olmaz bu yaşta evlilik otur evinde oku daha cok zamanın var dediler. Onlarda beni mutlu gorunce kabullenmeye calıştılar, akrabalarımıza cevremize de utana sıkıla nişanlandığımızı soylediler. Akrabalarımız babasız kız, sahipsizdi, hayırlı olur belki falan filan deyip durdular.
Ve sorunlar başladı..
Annem annesine şaka yapmıştı hepimizin yanında demişti ki biz kızımızı veremeyiz oğlunuzu alırız diye. Gulerek soyledi hepimiz gulduk hatta. Daha sonra annesi oğlunun bizde kalmasına rahatsız oldu. Dedi ki oğlum anneleri seni ic guveysi alacaklarını soylediler gidip kalıyorsun oyle ic guveysi gibi dedi. Haydaa sanki temelli oğlunu alan var kadın gelmiş şakayı neye ceviriyor. Yok oyle şey annem şaka yaptı siz niye ciddiye aldınız dedim. Daha sonra nişanlımda yok oyle şey anne dedi.Ben orda cok rahatım dedi. Annesi hem rahat edemezsin evde iki kadın var zaten kucuk ev gibi bir şeyler soyledi. Ben dedim onu rahatsız eden yok odamızda oturuyoruz biz. Yanlarında durmak zorunda değil. Neyse konu kapandı.
Annesinin maske duştu nasıl biri olduğu ortaya cıktı.. Sabahtan akşama kadar duşunur kurar oğlunu doldurur.
Sonra nişanlım bana dedi ki ya ben sizde kalmak istemiyorum ic guveysi gibi oluyorum hem rahat edemiyorum annenleri seviyorum ama size hicbir zaman isteyerek gelmedim sen mutlu ol diye, artık sabrım kalmadı istemiyorum dedi.Benim de tek kalmama izin vermiyor bende o yuzden ona diyorum hadi gidip kalalım diye. Kadın kocasının yanından ayrılmazmış, biz evliymişiz, bir kocanın yapması gereken her gorevi yaparmış, onu dinlicekmişim.Gideriz iki saat oturur geliriz dedi. Niye kalmak zorundasın dedi.Sen bana kocamsın demedin mi dedi. Birden bizi evli ilan etti. Tamam gonulden oyle ama boyle olur mu. Benim annemlerde ne oluyor niye kalamıyorsun biz asla izin vermeyeceğimiz şeye izin verdik orda gidip kalıyorsun burda niye kalamıyorsun dediler sizi daha evlendirmedik dediler haklı olarak. Nişanlımda biz evliyiz benim ailem nasıl oyle goruyorsa sende x benim kocam diceksin kabul ettiriceksin bıktım kızımızı ozledik demelerinden dedi..
Annesi de aynı şeyleri tekrarlayıp durdu. Fena kadın. Yukarımızda oturun o evi size yapalım dediler ona da tamam dedim. Varlıklı insanlar, ama şuan durumumuz bu dediler. İsterseniz burada oturun biz yukarı gecelim dediler.(ev dubleks alt kat daha buyuk, ust kat catı.) Herneyse..
Bu kadın her şeyi kendince uyarlayıp annemlerin her dediğinden bir şey cıkarıp ortalık karıştırmaya başladı. Bezdirdi beni. Oğlu her kavgamızı annesine babasına taşırdı bir de onların oğullarını savunmalarını cektim.
EN BUYUK SORUN İSE OKULA KARŞI CIKMASI.
Beni bu sene okula gondermedi kıskanclığından. Ki ben okul aşığı okuma aşığı bir insanım, psikoloji istiyordum.. Tanıştığımızdan beri biliyordu.Puanlar hesaplardım duşunurdum nasıl olucak diye. Sen duşunme ya derdi(destek olurum anlamında)Yollamadı izin vermedi.Ve bir gun ailesinin de yanında dedi ki kesinlikle benleyken okuyamazsın. Sende gel dedim. (ikimizide ozel universitede okutacak imkanı var) gecen sene de evleneceği kızla yazılmışlar 10 gun gitmişler de ciftler okuyamazmış bunu anlamış. Şimdi bana yapılan haksızlık değil mi? Ailesi de diyor benim icin, duzgun kız sadece okumak istiyor, kimseyle kıyaslama dediler. Yok beyefendi gecen sene oylesine o bolumu meraktan girmiş yapamamış zaten, okumak gereksizmiş.(okuldan nefret ediyor bu arada, ailesi neler yapmış yollamak icin ama yok paraya guveniyor varlığa guveniyor)Bi ara babası o diğer kızı istemedikleri icin anca okursanız kabul ederiz demişler.Bende bu yuzden gittin dimi ama bana okuycaksan ben yapamam diyosun hayalime ortak olmuyosun dedim. Yeminler etti o yuzden gitmedim merak ettim vs vs dedi. BENDE HAKSIZLIĞA UĞRUYORUM DEDİM..
Bu konuda hep direttim hep okul fikrini aşılamaya calıştım.Okul okursan ben olmam dedi sec birini dedi okul icin benden vazgececeksin dedi.
Bu sefer bende aynı şekilde baskı yapmaya başladım okumazsan ben olmam diye!
Boyle boyle kavga ettik.Sonra bana dedi ki tamam gel bu sene evlenelim birlikte gecirelim seneye hazırlanır ondan sonraki sene gireriz dedi. Hayır inanmıyorum dedim olmaz dedim.
Bana surekli benim tek hayalim sensin ama sen okuldan benim icin vazgecemiyorsun deyip duruyor. Bu ne ya bana saygı duymuyor. Sadece sevgiyle olmuyor. Sevgi bu değil.
Bana yakın olmak icin ev tutmuştu bizim buradan. Gel bi kac gun orada kalalım dedi. Gittik işte bu kavgalar oldu. Ve kalma mevzusu.Bizi birden evli ilan etti, bi imzamı iş banane ailende kabul edecek artık dedi.
Ve ben annemlerde kalmak istiyorum ozledim dediğimde, ben sana guvenmiyorum sen bir işler karıştırıyorsun ortadan kaybolucaksın yuzuğu ver dedi hee derdin bu muydu al dedim verdim. Sonra geri taktı. Eve yaklaşınca yine sordu kalıcak mısın bak boyle mutsuz oluyosun ben yanımda mutsuz insan istemiyorum dedi tamam kalıcam dedim yuzuğumu alayım dedi yine. O yuzuk emanetiymiş onun yanındayken takarmışım o yokken onda kalırmış kadın kocasının yanında dururmuş ben karı gibi davranmıyorsam haketmiyormuşum.
Bize cıktık, normal davrandım bir şey yokmuş gibi.Sonra yine geldi bana bak dedi mutsuz oluyosan gercekten kal bilmemne tamam dedim cıktı bi triple sonra gitti evine, kırdın beni falan yazıyor bana bende dedim yaptıgın hareket buyuk bi hareketti.Bize geldi ozur dilerim hata ettim diyerek. Bende dedim ki sen verdiğin evlilik sozunu geri aldın bu yuzuk bu parmaktan bir kere cıkar demiştin o sozunu geri aldın bende alıyorum ! dedim.
Sacmalama affet dedi bi kere daha hata yaparsam yuzume tukur dedi annemlerin yanında yalvardı. Bundan sonra evlilik falan deme bana anca sevgilim olursun gidişatına gore karar veririz dedim.Ben bu evde kalıyorum dedim. Dedi eskisi gibi bi kac gun burda bi kac gun annemlerde kalalım falan filan yok ya dedim kararım bu artık benim dediğim olacak. Sen aileni dinledin boyle olduk,bende artık ailemi dinlicem dedim.
Sonra bi kac gun goruşmedik bugun goruştuk aldı beni eve goturdu eski konuşmalarımızı gosterdi bak verdiğin sozler dedi bende sen canavarlaştın artık ve annenin kuklasısın dedim. icimdekileri doktum o da annemlere hakaretler bilmemneler bak gider herşeyi anlatırım gibi tehditler iğrencce.. Sonrada ağlamalar yok sensiz yapamamlar. Dengesiz herif. Dedim ben annemleri duşunmeden yapamıyorum o evden ayrılmaya hazır değilim.Tamam iyi bir psikiyatrist bulucam tedavi olucaz cift terapisine gidicez bilmem ne.. Ulan evlilik mevlilik istemiyorum ki ben artık soğumuşum evlilikten şoyle mantıklı duşununce.Az cokta gordum nasıl bişeymiş. Tamam bu surecte annenlerde kal ama senin isteğini kabul ettiğim icin değil iyileşene kadar falan dedi. Sonra birlikte yaşayalım, evlenelim. bunları diyor. Ben senle yaşamaya alışmışken sevgili gibi olamam diyor anca boşanmak olur diyor tamam boşandık say o zaman diyorum o zaman da tehditler yok annenler yuzunde oldu onların kapısına dayanıcam herşeyi anlatıcam bilmemne. Ve şuandada konuşuyoruz,sensiz yemek yiyemiyorum,uyuyamıyorum,sensiz yaşayamam deyip duruyor. Eski duygularım kalmadı.Guclu olup ayakta durmak istiyorum. Ailemi en guzel şekilde yaşatmak istiyorum. Zaten annesinden de nefret ettim omur boyu ne gormek ne sesini duymak istiyorum.
ooooooooooooofffffffffff
ŞİMDİ SİZE SORUM...
Bana her şey baştan toz pembe gozuktu. Guzeldi. Cahillik işte cahillik ah ah.Sonradan baskılar başladı, yaptırımlar.Hem ben nereye evleniyorum benim ailemin maddi sıkıntıları var bu sene calışıp onları biraz rahatlatmak ve okulumu bitirmek istiyorum, arkadaşlarımla da goruşmek istiyorum, annemle gezmek istiyorum..Memleketimize akrabalarımızın yanına gitmek istiyorum.Ailemin her anında olup dertlerine ortak olmak istiyorum..
Ama bu ilişki biterse bir daha asla evlenmeyeceğim okuyacağım ve omur boyu calışıp annemlere bakacağım.Bu da beni mutlu edecek evet.
Ondan başkasıyla evlenmem yani ama işte yanlış zaman.
Zaten hata ustune hata of.
Ne yapacağım ben?