Yillar oncesi burda temizlik sayfasında cok aktiftim, evim icin koştururken şimdi geldiğim nokta ama herşey geliyor insanın başına..

Benimde bi derdim vardı, konu acmıştım. Sonunda aile terapistimle beraber kararımı netlestirdim ve boşanmak icin ailemin yanına dondum. 15 gun durduktan sonra herşeyi aileme anlattım. eşin gelsin konuşalım dediler. Eşim de ağladı zırladı karımı cocuğumu istiyorum vs vs.

Inanın eşim karşıma gelene kadar ne hissederim acabasi vardı. Tam karşıma gelip oturunca onu istemediğimi artık bitirdiğimi gorunc hayatım da olmadigim kadar ozguvenim geldi. Ilk defa anneme babama karşı boyle tavırda konuştum. Eşime icimde ki herşeyi soyledim. Bir-kac saat boyle gecti ama hala duşuncem net belli.
Yine de beni geri gonderdiler...
Bir Inat uğruna evini hemen yıkma oldu.
Inat ediyorum ben bozuyorum oldu.

Şimdi biz de konuştuk herşey değişir oldu.
Daha duramazdım.
Bekar bi kız kardeşim var, onu istemeye gelecekler diyecekler ki ablası boşanmış. Bu ne demek hic cozemedim. Apar topar valizlerimi toplayıp dondum.

Oğlum icin toplanıp kendi kendime ayağa kalkmalıyım yine bdv de guclu kadınları okumak iyi geliyor ama şuan

Bana karşı cok cok iyi olmasına rağmen, kavga da etmiyoruz yardim da ediyor herseyde beni mutlu etmeye calışıyor ama ben o kadar mutsuzum ki.. burda yanlış anlaşılmasın onunla iyi oOlmak gibi bi derdim yok sevmediğimi soyluyorum ona. O da ne yapsam hic.mutlu olmuyorsun hep mutsuzsun diyor. Benim merak ettiğim eski nil gibi kafamı dağıtınca keyfim yerine gelirdi. Komşumla bi kahve icinde moralim duzelirdi. Şimdi hic bisey duzeltmiyor.
Işte benim derdim de bu, şımarıklık mi bu ?
Sokakta değilim, ac değilim, ama her sabah buyuk bi tukenmislikle uyanıyorum. Yapayalnız uyanıyorum. Ben kendim icin değerliyim biliyorum ama bu kotu duygu oturdu icime ne yapsam gitmiyor. Surekli ağlamak geliyor icimden. Saatlerce ağlamak. Guvenecek hic bir dalım kalmamış gibi.
Nasıl soylesem herkes yapmacikmis gibi bana iyi gozukuyorlar ama kimse beni sevmiyor gibi.
Sevmesin diyeceksiniz biliyorum ama namaz da kilsam geZsem tozsam film izlesem eskisi gibi asla mutlu değilim.
Kardeşlerim neden ben boyle.mutsuzluk batağına saplandım ki. Eskiden kafamı dağıtınca mutlu olurdum şimdi asla mutlu olamıyorum. Depresyonda olabilir panik atak olabilir bilmiyorum bi sıkıntı var icimde. Ne yapsam gitmiyor.
Okuyan herkese cok teşekkur ederim.. umarım aynı şeyleri yaşamış gecmiş olanlar vardır belki benim bakmadığım pencereden bakmamı sağlarsınız eski halime.donebilirim.
Bu arada psikiyatriye gidicem, doktorum da soylemişti zaten sadece daha randevu alamadım.
Birde universite okuyorum ama 2 dersim butunlemeye kaldı oyle calışasım gelmiyor ki senemi uzaticam nerdeyse cunku gecemicem calışamıyorum. Hep uyuyasim geliyor