Arkadaşlar 2.5 yıllık evliyim.Bugun size yaşadığımız kırılma noktalarından birinden bahsedeceğim.Eşim beni surekli eleştirir ve kendisini surekli over cok beğenir kendisini bana hep onun gibi bı eşim olduğu icin cok şanslı olduğumu ama kıymetini bilmediğimi soyler.İstedigi şey olmayınca yada en kucuk birşeyde sanki ailesinden birini oldurmuşum gibi tepki verir kufur eder ailesinin yanında bile. Kendi ailesi hep haklıdır eksiksizdir ama benim ailemi hep asagılar ciddiye bile almaz değer vermez vs.Onunla asla biseyimi paylaşamam konuları carpıtır başka yerlere goturur vs. Konuya geleyim eşimin ameliyat olması gerekiyordu (burun ameliyatı) ameliyat olup onun memleketine gidecektik ailesinin yanında gecirecektik bu sureci (bu kararı da babasyla almıştı).Bende olur oyle yaparız dedim oradan da kendi memleketime gidip 15 20 gunde ailemin yanında kalırım dedim( gitmeyeli 7 8 ay olmuştu) direk bana hayırdır nereye gidiyorsun ananın... git deyip kufur etti.Tartismaya başladık niye kufur ediyorsun kotu bişey demedim diyorum ama kime diyorum ki annesini arayıp bu hanımefendi arkamdan plan yapıyor demeler vs. Gunlerce bana beddua ve kufur etti ozur diledim konuyu kapatması icin yalvardım ama sabahları onun kufurleriyle uyanıp gece kufurleriyle uyuyordum. O. Cocuğu kahpe adi kopek inşallah geberirsin gibi korkunc cumleler sadece aileme gitmek istediğim icin ve ben dayanamayıp gunler sonra cocuğumu da alıp ailemin yanına gittim. Benden 3 4 gun sonra haber aldım ki kv kp evime gelip bı kac gun icinde eşimin ameliyatını yapmıslar ve dolayisiyla ben ameliyatında eşinin yanında olmayan kadın oldum. Siz olsanız ne yapardınız ne olursa olsun oturup ameliyatını bekler miydiniz ben yanlış bişey mi yaptım surekli eşim yuzume vuruyor lutfen okuyup fikirlerinizi soyler misiniz ? Bu arada anlamadığım daha cok şey var uzatmamak icin belli başlı noktaları anlattım.