Selam kızlar ,

Nişanlıyım ve evlenecek olup evden ayrılmanın huznu sardı sanırım. 29 yaşındayım ailemden hic ayrılmadım. Ev bakıyoruz şimdi nişanlımın yaşamak istediği semt aileme 1.5 saat uzaklıkta. Onu oraya bağlayan hicbir şey yok. Burada ailesi akrabaları falan yok. İkimizde evden calıştığımız icin o merkezi , sahile yakın bir yerde daha kaliteli zaman gecireceğimizi duşunuyor. Tum gun evde olduğumuzdan restoran, barlara yakın istediğimiz zaman sahilde yurumeye gidip sandalyeleri atıp takılabileceğimiz bir semtte daha mutlu olacağımız fikrinde.

Şuan yaşadığım yerde cok guzel olmasına karşın merkezi bir yer kesinlikle değil. Kesinlikle araba gerekiyor rahat bir ulaşım icin. Şuan en yakınımızda ki market bile neredeyse 10 dakikadan fazla suruyor yuruyerek oyle takılacak guzel cafe vs pek yok. Ama bana anneme yakın olmak şuan icin daha cazip geliyor. Baskı yapıp illa burada yaşayalım demiyorum ama burada olsak gun icinde anneme kahveye giderim yuruyuşe cıkarız beraber vs diye duşunuyorum.

Siz olsanız ne yapardınız kızlar? Sizce bu duygusallığım ilk defa evden ayrılacak olmamadan mı kaynaklı?