Arkadaşlar iyi akşamlar herkese.

Ben 2,5 yıllık evli bir kadınım. 1 yaş olmak uzere bir cocuğum var. Normalde ikinci cocuğu daha sonra planlamıştık eşimle ama iki yontemle korunmama rağmen hamile kalmışım hep millete laf ederdim korunmayı bilmiyor bu insanlar diye ama ne kadar dikkat edersen et oluyormuş ben de yuttum butun laflarımı. Şimdi şoktayım hala cunku cok sıkıntılı bir doneme denk geldi bu haber.

Birincisi ailelerimizden uzakta bir şehirdeyiz şu an eşimin işi icin ve hic arkadaşım da yok burada. Zaten bir senedir hem korona hem bebek evden cıkmıyorum resmen, haliyle bana destek olabilecek hic kimse yok. Bu yuzden cooook fazla zorlanıyorum hatta orta duzeyli bir depresyon icindeyim. Hicbir destek almadan, sosyal bir ortama girmeden dışarı cıkmadan surekli ilgi bekleyen bir bebekle (haliyle) zaten yeterince kotuydum. Şimdi bir de hamile olduğumu oğrendim. Ruh halim iyi olsa sorun değil bir şekilde bakarım ama zaten bunalımdayım. Halihazırdaki cocuğuma zar zor yetiyorum napıcam bilmiyorum. Aldırmayı duşunmuyorum ama kara kara nasıl olacak diyorum.

Bebeğim 1 yaşına geldi neredeyse ama akşam uyutuyorum yarım saatte bir uyanıyor cok aşırı bunaldım eşimle iki cift laf edemiyoruz. Yeni doğanken bile bu kadar uyanmıyordu ne zaman doğru duzgun uyuyacak bu cocuk? Butun gece deliksiz uyumasını gectim 2 saate bile razıyım artık. Bir de ikinci cocuk cıktı nasıl bakıcam bu cocuklara?

Sizden istediğim o kadar da zor değil, bir şekilde buyuyorlar falan deyin bir nebze rahatlatın lutfen. Guzel yanları varsa yazın biraz olsun teselli bulayım.