Selam kızlar ben aslında dertten cok fikir almak icin actım konuyu.
Bilenler bilir eşimle iki yıl başbaşa yaşadıktan sonra benim doğum yapmamla aynı hafta cocukları yanımıza taşındı. Birbucuk yıl birlikte yaşadık ama anlaşamadık buyukle. O kendine gore anne-babası boşandığı ve babası evlendiği icin annesini mazlum goruyor ve onun acısını babasının evliliğinden almaya calışıyordu. Ben de tahammul edemedim surekli tartıştık en son tartışmamızda dedesi cocukları alıp goturdu. 4-5 ay oluyordur. Kucuk kız ara sıra gelir eve ama ben pek ilgilenmem ev işlerine bakarım babası ara sıra ilgilenir kardeşiyle oynar gider. Şimdi birkac gundur bu eşinin ikinci evlilği olan bayanlara yazılan tepkileri okuyorum sen bunu bilerek evlendin cocukları babasından ayırmak istiyorsun bencilsin kotu bi insansın falan diye?
Ben eşimin dengeyi kuramaması yuzunden cok Zor gunler gecirdiğim icin belki farketmeden bencillik yapıyorumdur o yuzden size soruyorum laf olsun diye yazmayın lutfen birsuru insanın hayatıyla ilgili bir fikir vereceksiniz sizce ben cocuklarla onları eve geri getirmek icin konuşmalı mıyım?

Herkes acısından duşunun diye uzun uzun yazıyorum benim icin gercekten cok onemli kotu biri olmak istemiyorum.
1. Buyuk kız şu anda beni duşman bellemiş durumda benim yerimde annesi olması gerektiğini duşunuyor

2. Eşim eve gec geliyor cocuklar bizdeyken de coğu gece onları gormuyordu gec olduğu icin onlarla tum gun ben ilgileniyorum ama yine de babadır eve gelince cocuklarım babaannede benim evimde değil diye uzuluyordur. Belli etmiyor ama ben oyle duşunuyorum

3. Cocukların annesi-anneannesi babaanneyle aynı sokakta oturuyor birkac bina var aralarında annesi evleneceğim deyip cocukları bizim yanımıza gonderdi ama evlenmedi iki yıl olacak neredeyse. Dolayısıyla cocuklar tum gun anneleriyle de beraber

3. Eşim hergun yanlarına gidiyor ve butun maddi ihtiyaclarını karşılıyor hafta sonları gezmeye de goturuyor valla bizim evdeyken bu kadar ilgilenmiyordu. Sanırım ben biraz fazlA guven vermiştim.

4. Kucuk oğlum var ablalarını gorunce gitmesinler istiyor ağlıyor eşim de kucuk kızı ara sıra eve getiriyor giderken oğlum cok ağlıyor.

5. Buyuk kızın altına kacırma rahatsızlığı var kucuk de zihinsel engelli ama kimseye zararı yok

6. Sadece babaanneyle dedeyle değil hala amca kalabalık bi aile kayınvalidemler

7. Babaannenin evi doğup buyudukleri mahallede bizse uzak oturuyoruz anneyi bile iki haftada bir ancak goruyorlar bizim yanımızdayken

Ama gelin gorun ki eşimin ve oğlumun canından parca onlar şimdi size sorum şu

Ben onları bizimle yaşamaları icin ikna etmeye calışsam bencillik etmiş olur muyum?
Hicbir caba gostermesem kotu bi insanmıyım?
Eşimle konuşup bizimle birlikte değil de babaannesigille birlikte yaşasınlar ama hafta sonları birlikte ailecek vakit gecirelim desem yanlış mı olur?

Ya da başka bir fikri olan var mı?
Okuyan ve cevap veren butun arkadaşlarıma cok teşekkurler gercekten fikirleriniz benim icin onemli cunku insanı yaşadığı bazı sıkıntılar korleştirebiliyor. Hatta kotuleştirebiliyor. Psikolojik anlamda kendimi daha iyi hissediyorum o yuzden sorularınızı da gonul rahatlığıyla sorun eleştirinizi da yapın ama doğru bir neticeye ulaşayım yeter ki
Hepinize sevgiler