Hayırlı sabahlar hanımlar, belki benimle aynı dertten muzdarip arkadaşlar vardır bir cozum bulmuşlardır diye derdimi paylaşmak istedim.
Eşim tam bir oyun bağımlısı ve bu artık benim canımı iyice sıkmaya başladı. Hamileliğin de verdiği psikolojiyle delirme noktasına geliyorum. Sabahları erkenden kalkar oyuna girer 2-3 saat takılır. Zar zor kahvaltıya oturturyorum. Sonra hazırlanıp işe cıkıyor. İşten genelde gec gelir. Onun yorgunluğuyla uşenmez tekrar girer. Benim ısrarlarımla zorla birlikte vakit gecirelim cay icelim dizi izleyelim diye biraz oturtuyorum. Ama kendisinin boyle talepleri olmaz.
Sonra oyundan arkadaşları da var onlarla whatsapp grupları var orda her gun konuşurlar. Hic sevmeyeceğim tipler. Bazen oyun oynarken arkadaşlarıyla konferans kurup konuşuyorlar sesim gidecek diye evde rahatca konuşamıyorum bile.
Haftasonlarını zaten hic sormayın sabaha kadar oyun oynuyor 5-6 gibi yatıyor. Yani anlayacağınız hayatının merkezinde oyun var ve bu iş hayatını da ev hayatını da kotu etkiliyor. Cumartesi gunu tavrımı koydum artık ya oyunu bırakacaksın ya da hayatında ben yokmuşum gibi yaşamaya devam edeceksin diye. O gunden beri evde hayalet gibiyim hic konuşmuyoruz bana tmm bırakacağım da demedi. Ama şuan oyuna girmiyor işe gidip geliyor yatıyor kalkıyor. Boyle sacma sapan bir durumun icine girdik ne yapacağımı bilmiyorum ama taviz vermeyeceğim oyunu bıraktım bırakacağım diyene kadar barışmamayı duşunuyorum. Sizlerin onerisi nedir..