Selam arkadaşlar. Bir konuda icimi buraya dokmek istedim. Başlıkta da gorulduğu gibi konu annem. Ben 20 yaşlarindayim. Bu yaşıma kadar bildim bileli asla onunla anlaşamamam. Mutlaka didisiriz bana her gun soylenir. Bugun gercekten caresiz oldugumu hissettim. Sabah odami temizleyecektim o da dun koridoru temizlemisti. Neyse odayi temizlemeye basladim kapim acik kalmis hemen pat diye gelip odanin kapısını kapat toz cikiyor salak dedi. Ardindan saydirmaya basladi. Bende tamam deyip kapattım temizlige devam ettim.kapiyi kapattigimda defol git dedim uzulerek soyluyorum bunu iyice sinirlendi. Bana sinirliydi anlam veremedigim duzeyde. Yani yine atistik. Temizligim bittikten sonra iftar zamani gelmisti ben sofraya gitmedim benim hakkimda olumsuz konuştuğu icin. Kardeslerime o şeytan neden gelmiyor demis. Ardindan o mutfaktan ciktiktan sonra bir bardak su ve pide ile atistirdim. Geldiginde corbayi ic bana yasattiklarinin aynısını yasayacaksin dedi. Ben de bana bunlari soylerek sadece tahrik ediyorsun dedim. (Bedduadan korktugumu bildigi icin bilerek beddua ediyor) Sonrasında bunu dedigim gibi corbayi aldi tenceyere doktu git dedi o odadan cikmayacaksin mutfaga girmeyeceksin ne halt edersen et dedi. Kendime ait tum işleri kendim yapacakmisim camasir yikama gibi mesela. Anlayacağınız surekli boyle yasaklar koyuyor. Ben artık dusunemiyorum o kadar bitkin hissediyorum ki kendimi. Ne yapsam bilmiyorum. Babam deseniz o da asla sesini cıkarmayan cinsten. O evde tek sesini cikarabilen insan benim ona karsi. Senede bir iki kez sinir krizi gecirdim. Panikatak okb ve anksiyete hastasi oldum. Mucadele ediyorum.