Merhaba kızlar daha oncede bir konu acmıştım.Neye elimi atsam mahvoluyor diye...
Sizden aldığım destek ve guven verici yorumlarınız sayesinde biraz kendime geldim ve işle alakalı adımlar attım.Başarılı oldum mu? Bence deneyim kazandım uzerine biraz daha emek versem istediğim noktaya belki ulaşırım.
Turkiye'de ki standartım orta duzey diyeyim.Altımda arabam istediğim yere gidip geziyorum...İşimi ilerletmek istesem pandemi sonrası tekrar atak yapıp dukkan falan kurabilirim...Kendimde o gucu buluyorum var ama sevgilimle kurduğum hayallerden cok uzak şuan bunu kabullenmek istemiyorum.
Yani tercih etmek istemiyorum onu istediğim icin...

Evlilik duşunduğumuz bir ilişkim vardı ve evlilik olana kadar kendimi oyalamak icin yapacaktım bu işi,evlenince yurtdışına taşınma durumum vardı cunku...

Erkek arkadaşımla yollarımızı ayırdık 4 gun oluyor onun istemesiyle...Mantıklı gerekceleri vardı sadakatsizlik,guvensizlik değil sebep...Maddi kaygıları ve başına gelen bazı talihsizlikler hepsinin sonucu maddi sorunlara cıkıyor.Toparlanması en az 2-3 senesini alacak olsada beni oyalamak istemediğini soyledi....(hoş sanki ayrıldı ya benden 2-3 seneye evlenirim) durumlar duzelene kadar beklerim dememe rağmen ılımlı bakmadı.Aramızda yaş farkıda vardı bu arada ozguveni belki o yuzden yerle bir olmuştur toparlanacak enerjisinin kalmaması da buna sebeptir...

Ona cok guveniyordum hala da guveniyorum,sanki yalnız kalmışım gibi bir his var ustumde ve atlatmam zaman alabilir.İlişkilerde cok bağlanan cok değer veren yapıya sahibim.Kolay guvenemiyorum zaten ve kolayda birinden hoşlanıp sevemiyorum.Erkek arkadaşım aradığım ozelliklerden coğuna sahipti.

Onunla hic alakam yokken de kultur,goruş ve tecrube olarak onu tarif ettiğim bir sevgili,eş hayal ediyordum.Karşıma cıktı onunla kurduğum ortak hayaller neticesinde buradan gideceğime cok emin olarak hayaller kurmaya devam ettim.Gecen hafta evimize alacağımız koltuğu konuşuyorduk yani o kadar kendi kendime gelin guvey olmadım yani..

Şimdi bitmiş bitik hissediyorum.Hayatıma kaldığım yerden devam edicem evet ama kendime gelmem zaman alacak.Onun yerine şuan birini koymak bunun hayalini kurma ihtimalini duşunmek bile cirkin geliyor.Yaşım 26 olacak bu arada bir kac aya...Yaşın erken diyenler olacak ama aile yapım ve cevremdekilerin coğu evlendiği icin sıra bendeymiş gibi beklemedeler iğneleyici soruşlarından sıkıldım.

Erkek arkadaşım hayatımda yokkende yurtdışına yerleşmek istiyordum.O hayatıma girince bu istekte cok ısrarcı değildim onunla egede bir koyde bile yaşamayı tercih edebilcek ruh haline girmiştim ve kendi koyune bile gittim onunla orayıda beğendim fark etmezdi yani onunlayken nerde olacağım.Ama şimdi ona hem yakın olan hemde hayallerime yakın olan şeyi istiyorum gitmek istiyorum..Bunun icin ne gerekli tam bilmiyorum ama cok gercek dışı belki de ...

Tecrubeli kadınlar iyi kotu fikirlerinizi beyan ederseniz sevinirim...Ayrılık sonrası sizde boyle oldunuz mu? İnanın şuan hic inancım yok ne evleneceğime nede birini sevebileceğime...Ki birini severken ayrılmışken...
Kafam cok dağınık anlattım ama umarım anlaşılır olmuşumdur.

Yerimde olsanız ne yapardınız? Desteğinize ihtiyacım var...