Onceden normal bir hayatım, iyi guzel bir cevrem vardı (ben oyle sanıyordum) arkadaşlarım vardı 5-6 tane baya samimi olduğum, bir tanesi de kuzenim olur hatta. Hep beraber vakit gecirirdik gezerdik eğlenirdik falan filan. Ben ulke değiştirdim, doğal olarak aramıza mesafe girdi, ve şu an hepsi ile fazla muhattabım kalmadı, ara ara bir kac tanesi ile konuşuyorum ama o da nadiren. Hic bana yazıp sormuyorlar ne yaptın nasıl gidiyor, adapte oldun mu falan filan diye. Eskisi gibi samimiyette kalmadı aramızda. Şimdi buradayım ve burada hic arkadaşım da yok cevrem de yok, konuşup derdimi anlatacak sohbet edecek hic kimsem yok, bu durum beni uzuyor, arkadaşlarımın beni hice saymaları sizce normal mı, neden oyle yaptıklarınıda anlamıyorum.. Yaşadığım yer kucuk bir ilce, dışarı cıkıp etmek pek uygun olmuyor, merkeze de uzağım. Yani butun gun evdeyim. He birde nişanım var, ama kendisi bendem 800km uzaklıkta, yoğun calışıyor ve sık goruşemiyoruz, 3 ayda bir falan. İşten gelince yorgun oluyor konuşuyoruz her gun ama onu da fazla yormak istemiyorum..

anlayacağınız buyuk bir yalnızlığın icimdeyim