Merhabalar biraz uzun anlatacağım objektif olmak adına o yuzden kusuruma bakmayın lutfen.
Doğum yapalı 32 gun oluyor. Kısaca kaynanamın birkac ozelliğini yazacağım, aşırı titizdir, evinde yere oturup diş fırcası ile fayans aralarını fırcalayacak kadar. Duzenlidir başkasının duzenini beğenmez veya kabul etmez. Ona gore kendi yaptığı şekildir asıl duzenli olan. Kaynanam 53 yaşında cok yaşlı ve hasta değil. Hamileliğimde sağolsun cok yardımcı oldu, bulantılı donemimde yemek yapmıştı eşimle gidip yiyip gelirdik, erken doğum riskim olunca da 2 gunluk yemek yapıp gonderdi. Arada cok nadir yapmadığı oldu. Eşinden ayrılmış, tek başna kalıyor, babasından maaş alıyor o da ev kirasını karşılıyor sadece. Faturalarını ve bircok masrafını eşim karşılıyor. Bunun lafını bir kez olsun etmiş değilim. Bunun dışında nereye gidecek olsak, dışarda yemek yiyecek olsak eşime soylerim anneni de alalım, annene de sor derim mutlaka.
Neyse 36. haftamda acil sezaryen ile doğuma alındım. Ailem 12 saat uzak bi şehirde. Normalde ablam sezaryen gunu belli olsun ona gore izin alıp geleceğim demişti, kendisi devlet memuru. Acil olunca gelemedi dolayısıyla.
Hastanede kaynanamla eşim yanımda kaldı, ama kaynanam ısrarla geceleri eşimi eve yolladı, git uyu sen ben yaparım dedi. Tamam eşim bebekle ilgilenemezdi, ben de ilk gece ilgilenemedim cunku saat 5 te sezaryen olmuştum. İlk gece eşime kıyafetlerimi giydirip oyle git demiştim ama kaynanam buna da izin vermedi tabi. Kendi giydirdi ic camaşırımı ve pijamamı, sağolsun.
2 gun kaldık hastanede cıkış yapacağımı gun eşimin babası ve karısı başka şehirden gelecekti ve bizde kalacaktı, kaynanam biz eve gecmeden yemekler yaptı, oyle gitti. Buraya kadar her şey normal. 3. gun oğlen eşimin babası ve karısı gittiler. Tabi ben bebekle ilgileniyorum geceden de uykusuzum, hastanede ilgilenemesem de hic uyumamıştım yine. Neyse eşim kaynanamı getirdi. Ablamlar gelene kadar bizde kalıp yardımcı olacaktı guya. Bebeğin altını değiştirmek icin serdiğim alt acma bezini, ıslak mendili falan kaldırmış odadaki yerinden. Ben de dikişlerin acısını yaşıyorum yani anne neden kaldırdın onları, her seferinde acıp hazırlamakla uğraşmayayım dedim. Dağınık durmasın diye kaldırdım dedi. Sonra hastaneye gidip geldiler randevusu varmış, odama girer girmez cekyatın ustunde yeleğim vardı onu alıp cocuğun park yatağına fırlattı gelişiguzel (bebiş reflu yatağında cekyatta yanımda), ben dağınıklığa gelemiyorum dedi, seslenmedim bu hareketine.
Sonra biz hastaneye gideceğiz anakucağına hangi battaniye ile koysak o an bi karar veremedik, kendisi de fikir verdi ben de şoyle dedim anne bunu ustune ortelim şunu da ana kucağını kapatırız dedim. Vay sen misin bunu diyen, eşim de yanımızda Allah'tan. Ne yapıyorsanız yapın deyip eşyalarını aldığı gibi yola duştu. Ardına arabayla yetiştik, eşim anne sacmalama bin arabaya dediyse de binmedi. Eşime de mesaj atmış, şunları yazmış, ablamın adını ekleyerek Ayşe ayşe hep ayşe biliyor doğrusunu biz hicbir şey bilmiyoruz sanki. Sen de beni annelikten sileceksen sil yazmış.
Ablam hemşire ve 10 yıl cocuk yoğun bakımda calıştı ama ablamın dedikleri gayet normal şeylerdi bebeği goğsunde tut, emmese bile yanında uyusun, kokuna alışsın, mamadan sonra gaz cıkartın mutlaka başka da bir şey yok, mamadan sonra direk yatırmıştı kaynanam anne gazını cıkartmak gerek dedim, biz hep yedirip yatırdık bilmeyiz oyle gaz cıkarmak falan dedi. Bir de hastanedeyken dua okuyup nefesini bebeğime veriyordu kaynanam anne okumak yeterli dedim (sigara iciyor ayrıca) Ve hemşire biberona alışmasın dediğinde kaynanam zaten 2 ay sonra işe başlayacak dedi, ben de yoo ben hazirana kadar işe gitmeyeceğim dedim.
Velhasıl 4. gun tek başıma kaldım bebeğimle, eşim babalık iznini almamıştı nasılsa annem olacak yanında dedi. Oğle vakti gorumcem sağolsun gelmişti yemek yapacağım demişti ama geldikten 15 dk sonra kaynanam gorumcemi arayıp şekerim 400 oldu goremiyorum oleceğim dedi (abartıyor). Gorumcem anne taksiye binip hastane git dediyse de dinletemedi ve o da yemek yapmadan annesine gitti. O akşam eşim işten gelince kavga ettik, ben sakince annen artık gelmesin dedim, o da yarın gelecek illa dedi. Ailemin niye gelmediğini yuzume vurdu o anda, ben cok ağladım... Ertesi gun annesi gelmedi yemek falan da yapmadı, eşime de boşuna kavga etmişiz benim dediğim olacakmış zaten dedim o da guldu falan. Sonraki gun gidip getirdi annesini bu kez ben yuzune pek bakmadım. Cunku sacma sapan bi şeye alınıp beni tek bıraktı,4 gunluk bebeğimle. Akşam da bebeği yıkayalım dedim eşime annene soyle dedim tamam dedi. Her şeyi hazırladık yıkama icin bebeği soyduk, kaynanam yıkama pozisyonunda ben bebeğin kafası tarafındaydım biraz eğilmiştim yere, gorumcem aynen şunları dedi, hadi annesi yıka oğlunu, anne su dok, başla annesi dedi. Oğlum cıplak zaten ben o an şaşkınlıkla 2100 gram olan bebeğimi yıkamaya calıştım. Dikişlerimin acısını o gece cok yaşadım maalesef. Hala ağlayarak yazıyorum bu satırları.
7.gun annem ve ablam geldi, onlara yemeği eşimle ben yaptık. Eski kocasına ve onu karısına dahil yemek yapan kadın benim annem ve ablam geleceği gun hicbir şey yapmadığı gibi guya hoş geldine geldiğinde beş karış suratla oturdu 1 saat boyunca. Annemler varken gelmedi bir de grip oldum demiş eşime. Annemlerin gittiği akşam cıkıp geldi, hani gripti dedim eşime değildir o dedi. Yani yalan soylemiş oluyor ailemin yanına gelmiyor.
Son olarak 4 gun once eşim yine grip olmuş annem dedi. 2 gun sonra aldı eve getirdi yine seslenmedim ben de. Duş alacaktım girdim cıktım bi baktım kaynanam bebeği almış ağzına yakın seviyor, ben de " sen grip değil miydin anne?" dedim. Yoo ben iyiyim grip değilim dedi. A oyle dedi dun dedim. Sen ona bakma abartıyor dedi. Sorumdan sonra oğlumu bıraktı. Onları goturup gelince eşimle tekrar kavga ettik, oyle sorulur muymuş? Saygısızlık etmişim. Ben de nasıl sormalıyım anlat o zaman dedim, kem kum cumle bile kuramadı eşim.
Cok uzun oldu, ozur dilerim gercekten. Ben şimdi ne yapayım, ne diyeyim? Kaynanam da buz gibi davranıyor, o oyle oldukca ben de en ufak bi sıcaklık hissettirmiyorum şahsen. Ve sizce kim haklı?
Ekleme;
(ben kesinlikle adım atmayacağım ona. O da nasıl isterse oyle davranır. ne zaman ki iyimser davranır o zaman ben de aynı olurum. evime beş karış suratla gelirse beş karış surattan başka bir şey bulamaz. Eşim de az cok anladı . Annesi icin beni yıpratmaya devam ederse işler değişir. Hicbir şey umrumda olmaz.
Son olarak iyilik yapıp başa kalkan hic iyilik yapmayandan daha kotudur benim fikrim bu. )