Yazacaklarım muhtemelen uzun olacak şimdiden zamaninizi aldığım icin kusura bakmayın. 30 yaşıma 1 senem var. Maddi durumu ortalamanın uzerinde ama mutsuz bir ailede kendi capında mutlu bir cocukluk gecirdim. Cunku hayata inanılmaz olumlu bakmayı, hayal kurmayı seven bir yapım oldu. Bir abim bir de liseye giden kız kardeşim var. Ailem kucuk kardeşime ve abime taparak buyuduler. Ben doğruları konuşmayı seven her doğru bildiğim şeyi her yerde soyleye bilen bir cocuktum. Ailemde birbirini aldatma konusunda meseleler vardı o meselede anne doldurusuna gelip babaya soğuyan, baba doldurusuna gelip anneye soğuyan ama her ikisine de kızan bir cocuktum. İnsanlar yanlışlarınin konuşulmasını istemez oyuzden dayak da cok yedim. Kardeşlerim hep suskun ve tepkisizlerdi. Oyuzden bana karşı bir nefret onlara karşı sevgi oldu ailemde ben coğunu buna bağlıyorum. Okurken kendim calıştım harclık cıkarıp okudum. Defalarca sınava girdim param olmadığı, calışamadım zamanlarda farklı bir ile gitmek icin yol parası vermeyen veya saatlerce dil dokunce veren annem babam. 24 yasinda evlendim,bari ele gune rezil olmayalım bir bilezik takın dedim beni dovecek gibi yaklaşan bir babam vardi. Lise zamanlarında boğazıma cokup nefessiz bırakan, teyzem olmasa beni orada oldurecek kadar benden nefret eden bir annem babam oldu. Ben hep kendim cabaladım 5 sene orada burada sınavlara koştum, birseyler sattım, calıştım. Eşimle tanıştım 2 sene goruştuk evlendim. Cok mutluydum ancak oda calismamam konusunda birkac laf sokunca okadar gucume gitmişti ki.

Ama ben bu yapılanlardan dolayi değil kendi yapımda oldugu icin surekli birseyler peşinde Koşan, fikir ureten bir insandım. Bu esnada bir kizim oldu ve Allah kulum sen cok cabaladin sana vereceğim dedi ki ben İnternet uzerinden bir iş kurdum. Aylık 6-10 bin kadar kazancım oldu. Daha sonra 5 sene cabaladım Defalarca elendigim sınavı kazanarak memur oldum. Maddi durumum eşimi 2 ye carpacak kadar iyi oldu ve suan su işi kuracağım eger becerirsem memuriyete bırakacağım gibi kendi kendime iş planları yapıyorum. Evlendikten ve uzakta kaldıktan sonra ailemle aram iyi oldu ama icimde hep bir cocuk buruk kaldi. O gercek anne baba hissini yaşayamadım .
Ve anlatamadığım okadar cok şey var ki.. bazen diyorum bazi eksiklikler icin mi bu kadar doyumsuz oluyorum veya doyumsuzluk değilde herkes gibi kendini geliştirme, daha iyi olma isteği mi bilemiyorum....