Merhabalar herkese eşimle 2 bucuk yıldır evliyiz cok seviyorum onunda sevdiğini duşunuyorum. Bebek icin cabalamamızdan haric evlilik hayatımızda kotu ya da ters giden birşey yok. Her evliliğin tadı tuzu olan kucuk atışmalar yaşanıyor beni kırdığı zamanlar da ona kus kalmak istiyorum ama yapamıyorum toplasan 3 saati gecmiyor konuşmadığımız zamanlar. Kendimi kolay biri gibi gormek istemiyorum onun benim gonlumu almak icin uğraşmasini istiyorum ama sabır diye birşey yok en kucuk lafına karşılık veriyorum ve tekrar konuşuyoruz. Benim annem de babamla hep boyleydi kadın alttan alınca sanki erkek onu onemsemez gibi geliyor annemle babamın arasındaki ilişkiden ben bunu cıkardım en azından. Bu doğru mudur biraz nazlı olmam gerek mi sizce de ?? Derdin bu mu demeyin sadece fikir almak istedim