Merhaba arkadaşlar,
Gecen hafta apartman temizlikcisi iki yavru kedi getirdi, annelerini araba ezmiş sokakta kaldılar diye. Yaklaşık 1.5 aylıklar.

Ben zaten evde kedimiz var alamam, başkalarına sorun dedim. Eşim de kadın gidince "almak gibi bir hata yapma sahiplendirmek kolay değil" dedi.
sonuc olarak apartmanda kimse almamış ve kediler bizde

Sorun şu ki 1 yaşındaki kedim uzaklaştı benden. Salona girmiyor, uyurken yanıma gelmiyor, dokundurmuyor, kustu resmen ve ben bu duruma cok uzuluyorum. Eşim de, "beni dinlemedin aldın" diye kustu ama onun kusmeleri bitmiyor zaten, onu es geciyorum.
Kedilerden birini internetten cok temiz muzisyen bir genc sahiplendi bugun. Tuvalet egitimlerini de vermiştim zaten, o sıcak yuvasına kavuştu.
Asıl dert oteki yavru. Oyle sıcak kanlı ki kafamızdan inmiyor, gorduğum andan itibaren ona cok bağlandım, sahiplenmek istiyorum ama kendi kedimiz ve eşim engeli var onumde, artı masrafları var tabi. Biri onu isteyecek, alacak diye odum kopuyor

Evde iki kedi bakma fikri aklımdan cıkmıyor.
Yavru erkek, bizim kedi dişi bu arada.
Onları surekli veterinere goturemem, sadece ic dış parazit ilaclarını duzenli veriyorum. Alırsam ikisini de kısırlaştırmak gerekiyor.
Sıcak bir yuva ve karın tokluğuna sahiplenmek bencillik mi olur?
Sizce ne yapmalıyım?