Merhaba KK'nın sevgili aklı başında kadınları. Derdimle ilgili bana guzel yorumlarınızla yardım edebileceğinizi umuyorum. Baştan uyarayım biraz uzun olacak.

Başlıkta babam var ama hem annem hem babam cimriydi aslında. Ben 2. kez universite okuyorum oğretmen olup devlette calışabilmek icin. Gecen sene 3. sınıfa gecerken eşimle evlendik. Ben yazları calışıyordum, gecen sene de okulla birlikte part time calışabildim. Annemin iki evi var, biri yaşadığımız şehirde. Bu evi sevmediği icin satmak istiyordu. Ama ben oğrenciyken destek olmak icin bize daha duşuk bir ucretten 2 yıllığına kiraladı, yani okulum bitene kadar diye. Bu arada biz aslında eşyalı bir eve gecmek istiyorduk ama annem cok ısrar etti. Yatak odası takımını alacağını soyledi. Eşim beyaz eşyaları aldı. Ceyizimde yemek takımı varmış ama annem bir turlu veremedi, gorumcem yemek takımı hediye etti. Oturma odasını eski eşyalarla hallettik. Yatak odası takımını da almadı annem. Benim zaten yarın obur gun atanıp başka şehre gideceğimi soyledi, ikinci el parca parca almaya calıştı. Sonunda eşim boşver dedi, biz gidip yatak odası takımı aldık. Annem bana duğunde takmak icin bilezik aldı ama sonra kaybettim deyip imitasyon taktı. Tabii bir yandan ruhsal problemleri cıktı sonradan annemin, bu yaptıkları bu yuzden olabilir. Bu arada babam hicbir şey yapmadı. Evdeki temel gelir kaynağı da annem olmuştur hep. Bu kısmı ailemi biraz tanıyın diye anlattım.

Biz annemi aylar suren bir mucadele sonucu maalesef kanserden kaybettik. Artık son evredeydi. Hastanede donuşumlu olarak refakatci kalıyorduk. Bu arada babam surekli annem adına vekalet alıp onun maaşını cekebilmek icin uğraşıyordu. Kendi maaşının yetmediğini, borcların olduğunu soyluyordu hep. Bir gun annemin başında ben varken doktor "yakınlarını cağırın" dedi. Babama ve abime haber verdim. Abim geldi, babam da once gelip sonra adliyeye koştu. Annemin banka hesabına erişmek icin bir suredir uğraşıyormuş, tekrardan konuşmaya gitti oldukten sonra daha zor oluyormuş diye. Biz annemin başında korkuyla, sıkıntıyla beklerken o kadar duygusuzca davrandı ki babam. Sonunda annem birkac gun sonra vefat etti. Haberi alıp hastaneye gittiğimizde babam mezar parasından bahsediyordu. Sonra annemin once belediyeye goturulup, orada yıkanacağını soyledi. Cunku belediyeden malzemeleri biz sağlıyoruz demişler. Hastanedekiler hastanede yıkanıp goturulmesini tavsiye etti. O zaman kefen alınacak diye istemedi. Parasını ben vereyim deyince gidip aldı ve belediyeye gitmekten vazgecti neyse ki. Taziyeye gelenlere pide soyledi. İş parasını vermeye gelince oyalandı durdu, acaba onun yerine odeyen olmaz mı diye (Yanında amcam vardı ve durumları cok iyi, ondan veya abimden beklemiş olabilir). Sonradan da abime pideler pahalıydı demiş.

Gelelim bu miras meselesine. Acımız tazeyken bunları duşunmek istemiyorum aslında ama, şu an evinde oturduğum icin en cok beni ilgilendiriyor. Babamın ağzını yokladım. Zaten o duşunmeye başlamış bile. Durum şoyle, babam o diğer şehirdeki evi satıcam demiş abime. Yani hep beraber karar vermek de yok. Babam da abim de ev istemez. İkisi de muhtemelen evleri satıp parasını boluşmeyi duşunuyordur. Abim bu şehirde yaşamıyor zaten. Bu oturduğumuz evi satmayı da annem istiyordu. Şimdiyse ben bu evden cıkmak da, satılmasını da istemiyorum. Bu ev diğer evden daha değerli, farkı neyse verip ev sahibi olmak istiyorum. Benim duşuncem şuydu. Babamın bir evi vardı, şu an kentsel donuşumde. Seneye iki ev verilecek kendisine. Kendi maaşı ve annemden gelen maaşı da olacak. Yani ne eve ne paraya ihtiyacı var. Ben ondan, "benim zaten iki evim var, annenizin evleri sizin olsun" demesini beklerdim. Bugun ağzını yoklayınca diyor ki yılbaşında hep beraber tapuya gidicez, evler ucumuze gecicek. Ben cok bozuldum ama bir şey demedim. Aslında kızmak, hesap sormak istiyorum ama. Sen kendini kurtarmışsın, biraz da bizleri duşun desem anlar mı, pek sanmıyorum. Abimle mi konuşayım, hep beraber mi oturup konuşalım? Yoksa sonucta o da hak sahibi, denilecek bir şey yok mu? Ben uste parayı hem abime hem babama mı vereceğim bu durumda? Zaten babama ofkeliyim, bir de bu yuzden kavgalı mı olacağız şimdi bilmiyorum. Bu arada bizim 2 yıllık kiralama mevzusu daha sonra konuşularak 3 yıla cıkarıldı. Sozleşmede 2 yıl yazıyor, şu an 2. yılın icindeyiz. Sonucta ben şu anda oturuyorum bu evde. Daha kira sozleşmemiz bile bitmemiş. Bu tapu işlerinin boyle acelesi var mıydı?

Edit (9. sayfada da yazdım):
Merhaba kızlar,

Babama musallat olma olasılığı olan yabancı bir kadın var onceden tanıdığımız. Bu konuya burda cok girmeyeceğim. Bir sure takipte olacağım, eğer şuphelerim artarsa buraya onunla ilgili yeni konu acabilirim. O yuzden emin olmadan detaylı yazmayacağım. Ama şunu soyleyeyim, icime bir kurt girmiş durumda şu an.

Bugun babamla beraber carşıya gidip, alışverişlerimizi yapıp, oradan da mezarlığa gidecektik. Ben cıkmadan once aradım, mezarlığa gideceğimizi hatırlattım unutma su al cicekleri sulamak icin diye. O da unutmuştum dedi. Ben de unut sen dedim. Sinir oldum. Kafası cok meşgul beyefendinin. Panik atak halinde, surekli cok işim var modunda. Meşgul olduğu konu da veraset ilamının cıkması ve resmi işlemleri halletmek. Bunların yanında mezarlık ziyareti tabii ki unutuluyor.

Geldi arabaya bindim, biner binmez hemen başladı. Adliyeye gitmiş veraset ilamını sormuş. Sonra kahrolmuş! Neden? Meğerse veraset ilamı 2 gun sonra cıkmış da ondan! Onceden alabilirmiş yani. Annemin olumune kahrolmadın ama buna mı kahroldun diyemedim. Cunku anlayacak bir insan değil. Yoksa ben babamla cok kavga ederim, susmam normalde ama adam an-la-maz! Sustum ama sinirle kendimi tutuyorum.

Giderken, gelirken konuştuğu tek şey veraset ilamı, para, bankalara gidilecek, tapuya gidilecek, tapular ucumuze gececek. Şimdi veraset ilamını alıp ben ve abimden imza isteyecekmiş. Abim birkac gunluğune şehir dışına gidiyor bu arada. Bu yuzdenmiş imza istemesi. İmza atılan belgede annemin sahip olduğu mal varlığı yazacakmış. Sonrasında bankalara ve tapuya ise beraber gidecekmişiz. Yani sanırım annemin hesaplarındaki parasını tek başına cekemiyor. Ben sadece imza vermemeyi, onunla beraber gitmeyi duşundum ama yalnızca mal varlığının yazdığı bir belgeyle bir şey yapamaz değil mi?

Ben bu konuları şimdi kendim konuşuyor olmaktan da cok rahatsızım. Annem oleli daha 17 gun oldu. Boyle olmamalıydı.