Merhaba,
Konuyu kimseye anlatamadığım icin buraya yazıp icimi dokmek istiyorum. 6 bucuk yıllık evliyim ve 3 yaşında bir kızım var. Hicbir zaman mukemmel bir evliliğim olmadı ama evde hırgur olmaz, eşim de iyi bir baba olduğu icin boşanmayı aklımdan gecirsem de hep cocuk icin yapma dedim. 3 ay once eşim bir gece bana ağlaya ağlaya benim cok borcum var dedi. Once olayı anlamadım tabi olumlu tepkiler verdim, cana gelmesin mala gelsin oderiz dedim. Sonra tutarı soyledi ve bahis borcu olduğunu. Gercekleri oğrenince bi duraksadım tabi. 200.000 bin liraya yakın bir borc varmış. Ve bana en cok koyan yıllardır benden gizli bahis oynuyor olması. Ben hep paramızı toplayıp yeni ev alma hayalini kuruyordum, onda da şu kadar birikmiştir diyorum. Sorduğumda şu kadar falan diyordu, sallıyormuş bana. Hesaplarımız hep ayrıydı, hic de hesabına girmişliğim yoktu, evlilikte bu da cok sacma yanlış bir şeymiş anlamış oldum. Yıllardır oynuyormuş, hisse falan almış, en cok bu yıl kaybetmiş, kredi cekmiş, artık odeyemeyecek duruma gelince de bana soyluyor. O gece yıkmayalım yuvamızı diye yalvardı, bir de kimseye soyleme. Babam oğrenirse olur. Onlara soylersen bu evlilikte biter.
Dunya başıma yıkıldı, butun gece cok az uyudum. Zombi gibi işe geldim. Birine anlatmam gerekiyordu, hem arkadaşım hem mudurum olan kişiye ağlaya ağlaya anlattım, o da bayan. Konuştuk biraz sakinleştim. Kendi ailesinde de boyle bir şey olduğundan, bunun bir bağımlılık, hastalık olduğundan bahsetti. İlk etapta şu kararı aldım, borcun tamamını asla kapatmıycam, taksit taksit odiycek maaşıyla, ben destek olucam(kendisi borcu kapatalım diyordu). Kimseye soylemedim başka, ilk zamanlar cok kotuydu benim icin, sonra biraz rahatladım, alıştım. butun alışverişlerimi durdurdum, ihtiyac dışında hicbir şey almadım. Cunku benim kaybettiğimiz parayı yerine koymam gerek ve şu anki evden cıkıp yeni ev almak istiyorum. Ailemin de siz ev almayı duşunuyordunuz, almıycak mısınız demelerinden korkuyorum hep, paranız yok mu demelerinden. Duşunsenize kaybettiği sadece borc değil bir birikiminin de olması gerektiğini duşununce bir ev parası kaybetmiş.
Hesap şifrelerini aldım, arada girip kontrol ettim, yetmeyen borcları odedim. Ama ne yazık ki her gun kontrol etmemek gibi bir hata yapmışım. Tekrar oynamış. Gorunce şok oldum yine. Annene babana anlatacaksın dedim tamam dedi. Ama yuz yuze goruşunce aileme soyleme, soylersen bu iş biter diyor. O beni tehdit ediyor sanki şaka gibi. Hesaba bağlı telefonu değiştirelim ben hic girmiyim diyor.
Cıkmazdayım şu an. Ailesine soyleyemiyor cunku korkuyor, yaşlı insanlar evet, babası konuşmaz belki bir daha, şeker hastası allah korusun bir şey olur mu diye ben de korkuyorum. Benim ailemin de oğrenmesini de istemiyor, ister mi, korkuyor. Hayatı boyunca işinde hırslı olmadı, hayalleri yok, tek zevki alkol. Ama iyi, ilgili alakalı bir baba, ev işlerinde yardımcı. Ben bu adamdan boşanmayı onceden de cok duşundum, cocuktan once yapamadın, cocuktan sonra cocuğuna bunu yapma dedim hep. Onun babasından ayrı buyumesini canlandıramıyorum bile kafamda cok iyi bir ilişkileri var.
Boşanmak herkes gibi beni de korkutuyor. Anne babam bana sahip cıkar tabiki, ama kimse anne baba evine sığamıyor bilirsiniz, rahatımız kacıyor.
Kayınvalide ağırlıklı cocuğa bakıyor, okula başlasa getirip goturecekler, benim ailemden daha ilgililer torunlarına. Hoş boşansak da bakarlar. Boşansam bir sure sonra ayrı eve cıksam cocuğa tek bakmak kolay değil tabiki. İnsan alıştığı duzenden kopmak istemiyor, cesaretim yok.
Ben ailesi oğrensin istiyorum cunku benim icim şişti, bu yuku tek başıma taşımak cok ağır. Cok sevdikleri oğullarının ne mal olduğunu oğrensinler istiyorum. Herkesin ona normal davranmasını sindiremiyorum. Hicbir şey olmamış gibi yaşamasını sindiremiyorum.
Sizce ailelere soylemeli miyim, boşanmalı mıyım?