Merhabalar,
Burayı uye olmadan okurdum ama şimdi benim de bir derdim var ve sizlerden goruş almak icin uye oldum.
Ben universite son sınıf oğrencisiyim ve ailemle yaşıyorum. Pazar gunu marketten birkac eksiğimizi almak icin iki kucuk kardeşim ile birlikte dışarıya cıktık. Marketten alacaklarımızı aldıktan sonra yakınlarda bulunan bir pastaneye uğrayıp kardeşlerime ekler almak istedim ve ucumuz tekrar yola duştuk.
Yolda bir kadın, kucağında bebeği ile beni durdurdu. Acaba para mı isteyecek yoksa bir yeri mi soracak diye durdum. Bana bir şeyler anlatmaya başladı. Eşim vefat etti, bebeğim ve 2 tane daha kucuk cocuğum var, elektrik faturamızı odeyemedik cocuklar karanlıktan korkuyorlar, cocuklarım da ben de acız gibi şeyler soyledi. Benim de normalde cok param olmaz cok da para harcamam. Tesaduf bu ya 1 hafta once babam bana ilac ve supplementler alacağım diye 400 tl vermişti. Yani cebimde 310 tl gibi bir param vardı. (İlacları babam daha sonra kendi kartı ile aldı para da bana kaldı.) Ben de başıma bir bela gelir geri cevirmeyeyim diye 20 tl verdim. Sonra kadın beni bırakmadı gercekten cok zor durumdayım, inanın sokaktan ekmek topluyorum, erkeklere de soyleyemiyorum cok kotu niyetli insanlar var sizin karşınıza Allah tarafından cıkartıldım dedi. (Ben de tesaduflere inanırım kafamdan diyorum ki aaa bak ben ekler almayacaktım hatta dışarı bile cıkmayacaktım demek ki bu işte bir iş var goruyor musun.) Ben de bu kadar yardım edebiliyorum maalesef kusura bakmayın dedim. Bir dernek var bildiğim, orası aklıma geldi. Nerede oturuyorsunuz dedim. Ekmek bufesinin orada gibi bir şeyler dedi. (Olduğumuz yere yakın bir yer.) Bir dernek var, ben orayla goruşeyim onlar da size yardımcı olurlar dedim. Telefonunuz var mı dedim var dedi. Telefonumu da evde şarjda bırakmıştım ama yanımda not defterim vardı. Oraya yazdım. Adresini de sordum. Tuğba Apartmanı 1 numara dedi. Nişantaşı pazarının yanında dedi. Oncesinde ekmek bufesi demişti ama ikisi birbirine yakın olduğu icin sorun etmedim, şuphelenmedim. Ben derneği arayıp sizi ararım dedim. (Hatta kafamdan şey diyorum dernek belki elektriğini falan oder, ben de babamla konuşayım yemek kartındaki harcamadığı paralar ile bu ablaya erzak alıp gotururuz.) Tamam goruşursun ama gercekten cok zor durumdayım falan filan dedi. Ben de size ne lazım şimdi tam olarak dedim. Kadın da tekrar işte elektriği, yiyecek sıkıntısını, cocuklarını soyledi. Diğer iki sabimin uzerine kapıyı kilitledim de geldim buralara dedi. Sen de annesin beni anlarsın dedi, kardeşlerimi cocuğum sandı. Ben de ablalarıyım dedim. Aaaa oyle mi cok pardon falan dedi. Yani tam olarak ne istiyorsunuz benden dedim. Basiretim bağlandı herhalde bir turlu yolumuza ilerleyemedik, cocuklarla kalakaldık yolun ortasında. Tupum bitti dedi. (Şimdi duşunuyorum da bunu oncesinde hic soylememişti.) Ben de ne kadar tup dedim. 3 aydan 3 aya doldurtuyorum 110 tl dedi. Ben de 100 tl daha verdim. Allah razı olsun dedi hemen gitti. Ama evinin olduğu yere doğru değil tam tersi yone gitti. O an uzerinde cok duşunmedim, herhalde başkalarına da soracak dedim. Biz de cocuklarla ekler almaya gittik. Her neyse ekleri aldık eve donduk. Annemlere anlattım annem de 120 tl mi verdin dedi şaşırdı. Benim de icim bir kotu oldu. Acaba beni kandırdı mı diye aklıma duşunceler geldi. Ama ben iyi niyetle verdiğim icin icimden "Allahım ben o ablanın iyi niyetine guvenerek verdim, eğer doğru soyluyorsa helal olsun ama yalan soyleyip beni kandırdıysa da sana havale ediyorum." dedim. Derneğe yazdım boyle boyle diye. Sonra ablanın verdiği numarayı aradım. Telefon calmadı bile. Hat duşmedi. Ulaşılamıyor bile demedi. Acaba benim telefonumda mı sıkıntı var diye başkalarını aradım ama gayet de arayabiliyordum. Yine kotu duşunmeyeyim belki de telefonu odeme yapamadığı icin kapatılmıştır falan dedim icimden. En iyisi yarın bana verdiği adrese gidip bir bakayım dedim. Yarın oldu ve tarif ettiği yerlerdeki tum binalara tek tek baktım ve Tuğba Apartmanı diye bir yer asla yok. Yine de kalbimi bozmayayım diyorum belki ben bulamamışımdır gibisinden ama yok yani. Bu abla sanırım beni kandırdı. Acayip zoruma gitti ya, kimseye guvenemeyecek miyiz? Neden iyi niyetimizden yararlanıp duygularımızla oynuyorlar, sinir oldum. Şimdi bu durumda bir bakdak soğuk su ic diyenleriniz olacaktır. Bunun dışında onerileriniz ya da hayata dair genel onerileriniz varsa kabulumdur. Polise gitsem şikayetci olsam, sonra o kadını yolda falan bulursam polisi tekrar arasam falan diye kafamda kurdum ama yapmadım. Yapılır mı? O kadın muhtemelen bu taraflarda oturuyor cunku sokağa cıkma yasağında nasıl buralara gelsin diyorum. Bugun gozumu dort actım bulur muyum diye ama yoktu. Bu kadar uzun yazdığım icin kusura bakmayın. Şimdiden cok teşekkurler.​