Merhaba bu siteyi takip ediyordum. İcimde huzun, ağırlık, kendime ofke, ona ofke, kırgınlık, kızgınlık, kendime kızgınlık o kadar yoğun şeyler var ki buraya yazmak istedim. Biraz uzun olacak cunku yorum yapabilmek icin boyle olması gerekiyor. Okumaya sabrı ve vakti olanlar veya kendinden bişeyler bulanlar okuyup yorum yaparsa sevinirim. Şu an cidden kendimi kotu hissediyorum ve icinde bulunduğum ruh halinden kurtulmanın yolunu bulmalıyım.

Bi ortamda tesaduf eseri biriyle tanıştım. Ben 33, O 39 yaşındaydı. Akrep burcu erkeği...Bana arada sırada mesaj atıyordu ama benim oyle ilgimi cok cekmemişti ben de iyiyim vs diye cevap atıyordum kısa konuşuyorduk. Bu konuşmalarda daha sonra bana eşiyle boşanma noktasına geldiğini, evden ayrıldığını ve boşanma davası acacağını soyledi biraz sohbet edince.

Sonra 1 gun buluştuk arkadaşca ben zaten onu oyle goruyordum. Birbirimize hayatlarımızdan bahsettik. Ben muhendisim, o ile aynı sektorde uzman teknisyen diyebileceğimiz bir pozisyonda 2 yıllık yuksekokul mezunu, yıllardır aynı şirkette deneyimli biri. Neyse buluştuğumuzda onun evlilik sorunlarını da konuştuk uzun uzun anlattı. Her şeyi denediğini, psikologlara gidildiğini ama artık kesin karar verdiğini, 1 tane de cocuk vardı 12 yaşında. Sohbetimiz guzeldi, yani ben aslında o sıralarda birinden ayrılmıştım ve boşluktaydım, dost olabiliriz diye duşundum, ilk defa da ilk goruşte 4-5 saat biriyle muhabbet etmiştim. Fakat eve geldiğimde dedim ki kendi kendime bu adamın onunde zorlu surec var, sıkıntılı ve tehlikeli, sen arkadaş olarak kal mesafeni koru dedim..Kısa bi sure sonra boşanma davasını da actı, 6 ay olmuş evden ayrılalı.

İşte ben de o sıralar yalnızlık cektiğimden onun arkadaşlığı bana benimkisi ona iyi geldi, sohbetlerimiz arttı, onun bana duygusal yaklaşımları oldu ve biz sevgili olmaya başladık. Ben asla evli biriyle olmam fakat o zaten boşanıyor ve ayrı olduğundan baştan kestirip atamadım. Başlarda bana bir daha evlilik duşunmediğini soyledi, ben de daha yeni bi evlilikten kurtulmaya calıştığı icin fikirlerinin beni tanıdıkca değişebileceğini duşundum ki oyle de oldu, fikirleri değişti sonra, iş ilerledikce daha sonraki zamanlarda bi cocuk daha cok istediğini soylemişti mesela ve evleneceğini benle.

Onunla 3-3.5 yıl gibi bir ilişkim oldu fakat bu surec benim icin cok zor oldu. İlk 1 yıl boşanma sureci gecti, boşanma kararını beklerken hakim davayı reddetti ve 3 yıl bekleme suresi verdi. Ancak 3 yıldan sonra tekrar dava acabilecekti tekrar. Eşi istemediği icin boşamadı hakim..Kendisine eğer eve donmeyi istersen, tekrar denemek istersen ben hayatından giderim, oyle bir şansın varsa beni duşunme dedim. Asla istemediğini, onun icin herşeyin bittiğini sadece formalite bi boşanma kaldığını, o eve asla donmek istemediğini, benle ilgisi olmadığını soyledi. 3 yıl bekleme sonra tekrar dava, 1 yıl da o surse beni 4 yıl bekliyordu. Onu gercekten sevmiştim bırakıp gidemedim, kritik yaşlarda olmama rağmen ondan kopmayı goze alamamıştım. Bu 3 yılın 2'sinde birlikteydik ve bu surecte bu ilişkiyi gizli surdurmek beni cok yordu zamanla, ayrı da olsa sadece boşanmayı da beklese sadakat yukumluluğu devam ediyordu o yuzden dışarda hic elele gezemez, belli kalabalık yerlere gidemez, hicbir tanıdığı akrabası ile tanışamazdım, her daim anlayışlı olmak, kendi hayatımdan isteklerimden fedakarlık etmek zorundaydım.

Bi taraftan benim her şeyimde yanımda, beni sevdiğine inandığım, iyi kalpli olduğuna inandığım biriydi. Evimi supurur yeri geldi mi bulaşıkları bile yıkardı, gun icinde 4-5 kez konuşur her sabah gunaydın mesajları vs. Bilirsiniz kadın cabuk bağlanır ve sevdiği zaman cok sever bazıları, ben de onu her şeyim yapmıştım. O benim babam, abim, sevgilimdi... Ben onun icinde bulunduğu durumlara goğus gerdim. Cocuğu ona kusmuştu ve dışarda asla goruşmuyordu, onu gormek icin eşinin evine girmesi gerekiyordu. Haftada 1 kere cocugunu gormek icin o eve girerdi, oraya her gittiğinde eşiyle tartışırlar ceşitli olaylar yaşanırdı. Kendisi oyle cok taviz vermeyen, oğluyla bile inatlaşabilen biriydi ve ben ona oğluyla iletişiminde hatalarını hep duzeltici şeyler soyledim, bak oyle yapma boyle yap gibi..

Sonra malesef bana karşı hatalar yaptı. İlişkinin ilk yılında benle tanışmadan once goruştuğu biri olduğunu oğrendim ama bana bitti dedi. 20 yıllık dostuymuş, bu evden ayrılınca kadın da tamam biz bunla evleniriz demiş ,, o da eşinden ayrılmış biri. Bunun evine yemekler getirmiş ve cinsellik te yaşamışlar. İşte bu kadın hep onun boşlukta sığındığı limanıydı. Benle tanışınca ondan uzaklaşmış. Bir gun biz beraber dışardayken bu kadın aradı. Ben o sırada bişeylere bakıyordum. Kadın bundan evindeki tadilat icin yardım isteyip evine cağırmış. Ben de neden bittiğini acıkca soylemiyorsun dedim, soyledim arıyor dedi zaten gelemem dedim dedi..Ama daha sonra bu kadın hep bi golge kabus gibi karşıma cıkıpdurdu. Bigun telefonunu karıstırdım ve kadın bunu bi konsere davet etmiş mail atarak, bu da kadına cvp yazmış. Kadının konserde cekildiği bi fotoyu facebook tan alıp maile yapıştırıp konsere gelemedim demiş..Kısacası gonlunu almış gibi bişeydi...Ben bunu gorduğumu soyledim, buyuk olay cıkardım bana hata ettiğini cevap vermeseydim de olurdu dedi falan...Bisure sonra unuttuk olayı cunku her daim benim yanımdaydı artık onunla tamamen koptuğunu duşundum sonucta goruşmemişti.

Akrep burcu erkeğini bilen bilir aşırı kıskanc ve tartışırken cok acımasız oluyor, bi bakıyorsun seni acayip sevdiğini duşunuyorsun bir bakıyorsun merhametsizin teki. Zamanla bu gizli saklı surec dediğim gibi beni yordu, hep sabır sabır sabır...Bi bayan sevgilisiyle zaman gecirmek ister, yanında olmasını ister, zaten gelmişiz ileri yaşlara. Bigun yine cocuğunu gormeye gittiğinde karısı bunu opmeye calışmış bu da zor kacmış, bunu anlattı, nefret ettiğini vs...Ama bunlara dayanmak duymak cok zor oldu benim icin, beynimde yer etti. İstersen sen don evine dedim bir gun, benim icin sozkonusu bile değil dedi her zaman...

Zaman icinde bi kızla yazıştığını da gordum, pek bişi yoktu ama yine de sadakatsizlikti, geyik muhabbet gibi bişey ama sanki kız biraz daha yakın olsa gerisi gelecekmiş gibi...Geyikti dedi, telefonuna baktığım icin beni sucladı. Ben guvenimi yitirdiğim icin hep telefona bakmak isteyen biri oldum cıktım. Kardeşi başka bir şehirde evli. İlk gecireceğimiz yılbaşında bana izin aldığını 1 hafta ve kardeşinin ve annesinin yanında olacağını soyledi. Ben normal olarak beraber oluruz diye duşunup hic plan yapmamıştım ve buna bozuldum. Bari Ocak 1 de gitseydin dedim, biletimi aldım dedi. Gidebilir ama bana hicbişi demeden konuşmadan plan yapması beni hayalkırıklığına uğratmıştı ve bozuldugumu soyledim. O gitti ve Ben de dedim ki bikac gun sonra yanına geleyim ben de otelde kalırım 1 gun, yani 2 gun gezeriz donerim. Gittim 1 gun otelde kaldım, o ise kardesinin evinde yine kaldı, annesi falan beni bilmediği icin arkadaslarla cıkıcam deyip kardesinin evinden oyle cıktı 2 gun sonra ben geri dondum ucakla. o da aynı gun annesiyle arabalarıyla donduler. Ertesi sene yine yılbaşı geldiğinde yine izin alıp yine aynı sekilde orda gecirecegini soyledi. (ailesiyle olduguna eminim bu arada ) Artık icimde daha cok yılgınlık vardı, onun icin değerlendirmesi gereken tatildi ve yılda 2 kere kardesini gormesi hakkıydı. Ben de ondan once kendi memleketime gittim. Oraya gittiğimde surekli mesajlar attı ama ben cevap vermedim, cunku boyle guzel gunleri hep ayrı gecirmek beni cok uzuyordu. Bayramda mecburen ayrı, yılbaşında ayrı artı yaz tatilinde de ayrı...İlk sene yazın 20 gun izin aldı ben koyde geciricem dedi...Beraber bi plan yapsaydık dedim, benim maddiyatım yok dedi, peki dedim. O ordayken ben de kendi evimi dip koşe temizliğe giriştim 1-2 hafta boyunca. Eski bi masayı boyadım. Buna da bahsettim. Sen beni bile beklemiyorsun bana ihtiyacın yok diye kavga cıkardı. Orda 17 gun gecirdin, bari son 2 gununu bana ayır da tatilin son haftasonu bari yanımda ol dedim. Sen boyle yaptın ya hele hic gelmem dedi, ben tatilimi son gune kadar değerlendirmek istiyorum koyumde dedi...Bu da bir darbe daha zaten...

Bu birikenlerle ve bana yapılan şu an hatırlamadığım bir haksızlık karşısında ayrılık kararı aldım, ayrıldık. Ama ben bisure sonra onu ozlemeye başladım, şu an pişmanım o kararların arkasında durmadığım icin ama yine başladık bisure sonra ve ben yokken neler yapmış diye teline baktığımda bu 20 yıllık kadına mailelr attığını gordum. İşte ben şurdayım hava bugun boyle, burda boyle ağaclar var vs gibi sacma sapan paylaşımlar. canım cicimli değil...Yani boşlukta hemen gidilen liman...Daha yeni barışmışken ben yine yıkıldım, bana ayrı olduğumuzu bundan onu sorumlu tutamayacağımı soyledi. Başkası olsaydı haklıydın ama hani o bitmişti dedim, aramda bişey yok dedi, ozur diledi boşluğ duştum hata ettim dedi...Şu an yazarken bile bunları kendimden utanıyorum, insan topluca yazınca daha cok farkına varıyor herşeyin...

Bu olanlar benim tertemiz sevgimi kirletmeye başladı, oysa ben ona karşı hata yapmamıştım, tek istediğim olabilecekken yanımda olması, birliktelikti, giderek tartışan birine donuştum ben...Kavgalar arttı, benim sinirlerim sanırım lacka olmuştu iyce, herşeyi sorun eden biri haline geldim. Ben beni kaybettim, tatlı kız gitti yerine cabuk sinirlenen telefonda hemen bağırmaya başlayan biri geldi...Buna biraz da gelecekten hic konuşmaması yol actı...Bizim ikimizin bir planı yoktu, bizimle ilgili tek plan duymadım ağzından. Ben konu actığımda da hep aynı laf: ben daha kurtulamamışım zincirimden nasıl plan yapayım, nasıl sozler vereyim. Ben boş sozler vermem yapacağım zaman yaparım...Oysa ben birlikteliği hissetmek anlamında istiyordum bunu illa sozler verilsin diye değil...

Ben bu boşanma olayı sonuclansın diye onume yılları katıp beklerken şartlar daha da zorlaşmaya başladı. Annesi koyden gelip kışları bunda kalmaya başladı. Dolayısıyla goruşmelerimiz kısıtlandı. Annesi artık beni biliyordu ve cok ta seviyordu. Bana boşanma kararı cıkınca evlenmenizi istiyorum yuzukleri ben bizzat alıcam dedi. Cunku oğlunu seven duzgun copsuz uzum bi kızdım ben, Allah var annesi cok iyiydi ama tabi onda kalması beraber yaşamaları goruşmeye kısıt oldu. Onceden daha rahattı. Kışın boyle, yazın ise o da sık sık koye giderdi hsonları, o gitmese bu sefer illa bir duğun cıkardı butun hsonu bir akrabasında olur orda kalırlardı, artı haftada 1 zaten oğlunu gorme gunu..Yani evimiz arası aracla 10 dk ama bizim 1 hafta goruşemediğimiz zamanlar oluyordu

Ben cok hırcınlaştım, son derece sakin ve uysal zeki akıllı olan ben , hic yapmayacağım şeyler yaptım. Tartışınca kusme huyu vardı, 2-3 gun konuşmazdı, zaten aynı evde yaşamadığımız icin zıvanadan cıkıyordum kustuğu gunlerde, gidip evinin kapısını bile tekmeledim bi kere...Bu tarz davranışlarımı da aylarca yuzume vurdu, hep soyledi rezil ettin beni diye ama beni o noktaya getiren sebeplerin onemi yok tabi...

Ve sonuna geldim. Buraya kadar okuduysanız 3. yıl yine yaz geldi cattı, yine kustuğu birkac gun vardı o surede ucak biletini ve iznini almış, annesiyle beraber yine kardeşinin yanına gidecekmiş. Neden biz beraber plan yapamıyoruz deyince konuşmuyorduk ben bilet alırken kustuk ayrıca ben tatile değil kardesime gidiyorum dedi. Her sene ben uzulmeme rağmen yine de kendi bildiğini okuması beni cok uzuyordu. Gecen seneki gibi ben yine geleyim yanına seni cok ozlerim 2 hafta dedim,zaten beraber zamanlarımız az dedim, oyle rahat olmuyor kardesimgil plan yapıyor suraya gidelim diyorlar vs dedi...Tamam son 3 gunu ayır bari bize, koca yaz dedim, erken ayrılırsın 3 gun dedim, olur dedi...Ama sonra duşundukce benim bu kadar caba harcamam, onun bunları hic planlamadan ben gidiyorum demesi, her ne kadar en son 3 gununu sagolsun ayırmayı kabul etse de duşundukce bana koymaya başladı. Duşune duşune kendimi fena halde doldurdum. Bensiz gitmesi (kardeşinin oturduğu yer deniz kenarı turist dolu yer), ben tatile mi gidiyorum demesi...Gecmişte de birikenlerle nasıl patladıysam bir patladım ona mesajlar doşedim, fena şekilde...Bilmiyorum yani delirmiş gibi bişeydim, sanki şeytan kulağıma fısıldıyor bana hakarete varan laflar yazdırıyordu sonunu duşunmeden...Her sene aynı her sene ayrı olmaya dayanamıyordum her tatilde...Konuşmadan kendine gore planını yapmasına dayanamıyordum. Neyse patlamam şiddetli oldu 1 hafta boyunca yazdım da yazdım. O da benden ayrıldı o sozleri gururuna yediremedi, insan sevdiğine bunları soyleyemez diyerek... Sonra cok ozur diledim, herşeyin sebebini neden o hale geldiğimi cok anlattım ama aşırı kinci olduğundan kabul etmedi, ben ısrar ettikce de kıymete bindi. en son ben de bıraktım 2-3 ay gecti...

Bu kadar zorluğun yanında beraber gecirdiğimiz guzel gunler, 3 senenin alışkanlığı elbette vardı ve ben acı cektim aylarca ağladım, beni hic anlamadı, yani neden patladıgımı, zaten beraberkenki tartısmalarda da anlamazdı ki, sadece kendine edilen laflara odaklanırdı.
3 yılın sonunda geldim 37-38'e sil baştan yeniden sevmek, evlenmek...Artık herşey sanki imkansız elde var sıfır gibi hissediyorum...Cok sevip cok emek verdim, baştan girmemem gereken bir sevdaya girdim, o da ben ayrıldıkca peşimden koştu, belki mutlu oluruz sandım ama olmadı olmadı olmadı