Merhaba kk,
İş hayatında ya da yakın cevremde ufacık laf sokma, ters bakış yuzunden bile moralim cok bozuluyor hemen modum duşuyor. Kişilik olarak cok mutevaziyim sanırım insalar bunu eziklik olarak goruyor. Bu kadar da olmak istemiyorum. Birine değer verdikce tepeme cıktıklarını gozlemliyorum. Laf soylediklerinde vs oylece donuyorum. Şimdilerde bir iki benimde de cevap verimliliğim oldu ama sonra icim bir tuhaf oluyor. Araya mesafr koyuyorim cok sonra ama mecbur goruştuğum eş ailesi yaninda mesela suratimi asıyorum. Normalde bana komik gelen esprilere bile gulesim hatta ağzımı acasım gelmiyor.

Artık bana ters davranan insanlari değil kendimi umursamak istiyorum. Biri olumsuz bir şey soylediğinde suratımı asmadan donup kalmadan kendime eziyet etmek istemiyorum. Bunun icin neler yapabilirim?