Bir arkadaşımdan bahsedeceğim...

Haksızlığa uğradım bu aralar arka arkaya ve onunla konuşmuştuk sağolsun iki yıldır muhabbetimiz yoğun ne guzel dinliyor derdim hep. surekli dert yanan biri de değilim sadece belirli iki uc konu vardı dolmuştum.

Mesela ailemin yeni boşandığında bana sığıntı muamelesi yapması evde kalabalıkmışım gibi yapıp evden kovulmam vs. Veya başka bir arkadaş zannettiğim kışının doğum gunu hediyesinde uretim tarihi ve son kullanma tarihi ingilizce yazdığı icin karıştırıp yeni alınmış (3 gun once) bakım malzemeye suresi gecmiş bu diyerek hesap sorması gibi konular. Boyle gucendiğim huzunlendiğim zaman onunla konuşunca konuşmak iyi gelirdi sadece dinlesin yeter...

Asıl dinleyen bendim: kavgalarını, munakaşalarını, mahkemelerini... kime dovulduğunu...hic bitmezdi. Kendisi epeydır işyernde mahkemelik. Hangi işe girse hep munakaşa yaşıyor cok dikkafalıdır. Oturduğu dairede yoneticiyle bile mahkemelik. Eski eşi de dava acmış cocuklar icin nafaka odemediğinden dolayı. Tartışır hep kendince haklıdır o. Kimseyi dinlemez. Bazen dikkafalılığından bencilliğinden dolayı biz de tartışırız. Hatta derim ona sen cok inatcısın illa haklı olmak zorunda değilsin ki her zaman diye. Neyse sıkıntı yok insanlık hali olabilir herkesin kotu bir huyu vardır...

Ama bugun bana oyle bir şey dedi ki cidden cok zoruma gidiyor. Ablasından bahsediyordu (depresyon hastası) ve onunla nasıl sıkıntılı donemler yaşadığını va anlatırdı. Bana dedi ki: “O da tıpkı senin gibi gecimsiz. Ailesiyle arkadaşıyla hep sorun yaşıyor tartışıyor.” Bir tuhaf oldum. Ben seninle haksızlığa uğradığımı konuştum o olaylarda ne sucum vardı dedim. “Bilmem orada değildim.” dedi Son kullanma suresi işini hatırlamadı bile oysa ki anlatmıştım o kişiyle olanı sonra hatırladı. Tepkisini tuhaf bulduğumu ve ona haksızlığa uğradığım icin gucume gittiğinden dolayı anlattığımı soyledim. Keşke boyle sonradan bu şekil demeseydin dedim. Lafı hemen donderdi. Yok oyle dememişmiş konuyu da sapıtmasını sever. En son bir şey diyemeyeyim diye de genelde gecen şunu bunu demiştim hatırladın mı der ama aslında oyle bir şey yok. Veya oyle bir şey sorar ki tartışma daha da buyuyecek ben de cevaplamamak icin konu değiştirmeye calışırım. Boyle taktikleri uygular uzerimde.
Benim rahatsızlığım var fakat zaten tedavi altındayım ilaclarımı iciyorum hep. Sakınım zaten hep. Bana “sen ilacını aldın demi” dedi. Hani sanki ben sorunluyum. İşine bir şey gelmeyince hemen karşıya yuklenir hic ben ne yaptım da bu tepkiyi goruyorum demez. Cidden bunalttı beni. Bundan uzaklaşmak doğru mu olur arkadaşlığımı ben bu şekil surduremem ya da abartıyor muyum...O yuzden yazıp fikirlerinizi almak istedim...