Karar 7. sayfada




Arkadaşlar merhaba.
Cok zor bi karar aşamasındayım ve doğru karar verebilmem icin objektif yorumlara ihtiyacım var.
Buyuzden herşeyi başından anlattım ki, benim gormediğimi belki siz gorursunuz diye.
Amacım eleştirilmek değil, doğru yolu secmek. Buyuzden eften puften detaylara takılmadan yardımcı olursanız cok iyi olur benim icin.

Eşimle herkesin birbirini tanığı, kucuk bi semtte oturuyoruz. İkimizde bekarken burada oturuyorduk, burada tanıştık, aşık olduk ve evlendik. 1,5 yıl icinde.
Hayatım boyunca hem bu semtten uzak biyere gitmeyi istedim, eşiminde hayali buydu bu yuzden ailesine ait olan buradaki evi tercih etmeyip kiraya evlendik.
Ben onlisans mezunuyum, eşim ortaokul mezunu ve esnaf.
Gelecekte kendim icin hayal ettiğim hayatı bana sağlayamayacağını nişanlıyken anlamıştım aslında, ama sevgi, guven, sadakat herşeyden onceydi benim icin. Bu yuzden maddi sorunları aşarız gozuyle baktım hep. Bende calışıyordum neticede.
Bicok vaatler verildi nişanlıyken, ''mevcut işi o ikimizinde oturduğu semtteydi'' ama duğunden sonra hemen dukkan acılıyordu, yada 1-2 yıl icinde av alınıyordu. İkimizde calışıyoruz ya, oderiz neticede. Olmadı!
Nişanlıyken bicok kez annemden borc aldı eşim, odeyemedi. Bunlar elden alınanlar.
Annemin acık hesabı olan biyerden bana hediye laptop almış nişanlım, onu annem odeyecekti nişanlımda annemin başka biyere olan taksidini odeyip fitleşeceklerdi. Velhasılkelam annem laptopu odedi, ama nişanlımın odemesi gereken yerden anneme icra geldi. Odememiş!
Nişanlıyken kendini gosteren talihsizliklerin ilki balayında buldu beni.
Eşimin bekarken odeyemediği bir banka borcu yuzunden balayı otelimizden jandarmalar eşimi aldı goturdu. Oylece kalakaldım odada.
Eşimin ailesi memleketten borcu odedilerde eşimi saldılar.
Tatil bitti donduk.
Eşim o iş yapmayan dukkanında calışmaya devam etti. Eve hicbizaman duzenli mutfak alışverişi yapmadık, duzenli harcamalarımız olamadı. Ben maaşımla kirayı odedim, o ayarladı faturaları odedi vs derken ite kaka bikac ay idare ettik.
Biara bi dukkan devralmaya kalktı, bileziklerimi bozdurdu adam devretmekten vazgecince bilezikleri bozdurduğuyla kaldı. Para elde harcanmasın bide kimse anlamasın diye yine bilezik yaptık ama tabiki zararına. Nişanlıyken onun ayakları yere sağlam basamayan, doğru kararlar alamayan ve cahilce işlere kalkışan bi adam olduğuna olan kanaatim bu olayla birlikte iyi kuvvetlendi ve bir iş kurup duzgun bir hayata kavuşma umidim işte bu olayla sarsıldı.
Ortalama, evliliğimizin 6 yada 7. ayında başladı zorlu mucadelemiz. Kirayı (500 tl) sağdan soldan borc alarak odemeye başladı.
Kiramızı hic geciktirmedik ama ev sahibiyle ilgili bi sebepten evi boşaltmamız gerekti.
o paraya o civarda ev bulmak mumkun değildi, zaten son aylarda kirayı bile sağdan soldan borc alarak oder olmuştuk ki ne yapacaktık yani..
İkimizinde ailelerinin bulunduğu, dedikodusundan, insanlarından nefret ettiğim o semte, eşimin ailesinin ust katındaki daireye donmeyi ben teklif ettim eşime. Velhasıl kelam taşındık evliliğimizin 8. ayında.
Artık rahatlayacaktık(!), kira derdimiz yokya kenara para bile atabilirdik, guya!
Taşınmadan once başlayan şiddetli kavgalarımız buradad devam etti.
Eften puften. Neden guldun, neden baktın, niye kalk dedin, topuklu ayakkabı giyemeyeceksin vs...
Bu arada eşim yeni bi dukkan actı, şuan 6 ay falan oluyor sanırım. Dukkanda bigun işler iyise bigun kotu, evde hala bi duzen yok.
Bu arada ki en onemli mevzuda bu aslında ''bu arada'' dediğime bakmayın evliliğimi bitirme noktasına getiren mevzu bu.
Kredi kartlarına taksitlerimiz var, ben bu taksitleri oduyorum ben oduyorum tam duze cıktık sanıyorum bi bakıyorum bi sonraki ekstreye tek cekim para cekilmiş karttan. Kartı cuzdanımdan alıyo, parayı cekiyo ne borcu varsa onu oduyo, yeri geliyo dukkan kirasını oduyo.Son ben sil baştan para denkleyip kartları kapatmaya calışıyorum.
En son yine kartlardan para cekmiş cok yuklu meblağlar değil 1000 tl 800 tl falan ama ben zaten 900 lira maaşla calışıyorum bir seferde onları odemem mumkun değil, oda ekstre gunu gelene kadar onu denkleyemiyor ay sonu yine sıkışıyoruz.
Gittim bi tanığımdan borc aldım(altın), kartları kapattım. Tabi ben kapattım diye sevinirken yanılmıyorsam yine eşim kartlardan para cekti hem borclandığımızla kaldık hem kartlarda kapanmamış oldu. O borc aldığım altınlarıda odeyemeyince eşim bi başkasından borc aldı tekrar kartı kapattık, kartlarla altın borcumuzu yaptık sahibine verdik. Bende kartları taksite boldurdum ilk ayını odedim bu ay 2. taksidini odeyecektim ki bi baktım maaş hesabımda para yok.
Nasıl olur kart cantamda! Ama pazar gunu x atmden para cekilmiş gorunuyor. Eşimi aradım. Meğer pazar gunu gizlice cantamdan kartımı almış, parayı cekmiş, dukkanın borcu varmış onu odemiş. (Bu arada annemdende borc istemiş ama annemin bikere ondan ağzı yandığı icin dikkate almamış) Eksiğim vardı yarın vericem paranı dediğinin uzerinden 1 hafta gecti. Bankalar beni arayıp duruyor.
Bu arada ben onun dukkan klimasının taksidini, ve 2 kredi kartını odemeye calışıyorum. Oda diğer başka bir kartın asgarisini odeyecekti 2. ay oldu iki taksidinide odemedi.
Bu arada altınlarım duruyor ya(!) 1 bilezik bozup o kendisinin odeyemediği kartı kapatmayı planlıyorum, bana ben para ayarladım halledicem dedi. Ok dedim.
Bu arada evimizde bir duzen hala yok. Duzenli bi market alışverişi, pazar alışverişi vs. yok.
Eline bi liste versem 50 kere soylemeden alınmaz. Gunluk şeyler alınır oyle ara sıra.
Ama oğreniyorum ki dukkanına mutfak dolabı siparişi vermiş 200 tlde kapora vermiş. Cok mu lazımdı! Oysa o 200 tl ye ne cok ihitiyacımız var o ara.

Anlaşmazlıklarda cabası... Sabahları uyanmaz, hersabah uyanma sebebiyle bi kavga ben işe gec kalırım.
Onu bırakıp gitsem uyanamaz 11 e kadar uyur dukkan acılmaz, oturup iki muhabbet edemeyiz hemen kavgaya doner.
Surekli beni bi sindirme cabası.
Ehliyet alıcam derim(onun yok) ''olmaz ben almadan alamazsın''
Hatırlarsınız iş değiştirmeyle ilgili bi konu acmıştım, sıfır destek neden cocuk olayını ertelemişim diye binbir tantana...

Zaten, evlilik icin yanlış adamı sectiğimin farkındaydım. Benim istediğim yaşamsal (maddi değil) standart bu değildi, zaten bunun bocalamasını yaşıyorken sindiremeyeceğim olayların patlama noktasını dun yaşadım.

Altınlarım bankada kasada duruyor ya, hic ozencimi alamadım kelepcemi alıcam dedim gezmeye gidiyordum.
Ve oğrendimki meğer eşim dediğim, habersiz adım atmadığım adam altınları benden habersiz bi başkasına borc vermiş.
Ve yaklaşık 4-5 aydır beni kekliyormuş!

Kendimi nasıl enayi hissettiğimi anlatamam.
Ben 900 lira maaşla tırmalarken, adam kartlardan gizli paramı cekmedi, maaşımı gizli gizli cekmedi daha bi dunya şey...

Normalde aileme hicbişeyi anlatmam, bunu soyledim.
Annem cumle ağzımda biter bitmez ''neyi bekliyosun Lola, cık gel. Tamam bitti o evlilik''dedi. Tabiki gitmedim.
Cunku benim kanaatim baba evine bikere dondunmu geri donuşu olmaz bu işin.
Annem, babam ve en yakın arkadaşım beklemem icin hicbi gerekcem olmadığı taraftarı.
Evlilik takvimindede gorulduğu uzre 1,5 yıllık evliyim ve bizim cizgimiz ne aynı seyirde devam etti nede yukarı doğru...
Hep aşağıya indi... Hicbişey duzelmedi... Hep daha kotuye gitti.

Şuan kendimi enayi gibi hissediyorum.
Hani vardırya, kadın calışır didinir taş taş ustune koymak icin, adamın umrunda değildir.
Kadın eve bakan, cekip ceviren konumundadır da adamda sırtını kadına yaslamıştır. En sevmediğim aile tipidir, hayatım boyunca boyle bi aile olmaktan korktum. Ama hernekadar ben kabullenemesemde bizimde gidişatımız ne yazıkki bunu gosteriyor.
Ona sorarsanız oda cabalıyor, ama hep yanlış adımlar, yanlış kararlar.

Ha bir umut dukkan actık, işler oturunca duzene gireceğiz derken yeni oğreniyoruz ki bu dukkan sığınak olarak gorunduğu icin ruhsat cıkımıyormuş.
Yani bide dukkanın kapatılma ihtimalide var.
Be adam bu dukkanı acarken aklın nerdeydi senin, daha kac kere dukkan acıp kapatabiliriz ki!

Aldığı sacma sapan kararlar, attığı tutarsız ve yanlIş adımlar, sozunde durmayan bi adam oluşu, ustune bana verdiği huzursuzlukta eklenince ''bu adam evde bakamaz cocukta bakamaz, yol yakınken boşan'' diyor şuan ailem.

Maddi konularda cevirdiği dolaplaraysa hala inanamıyorum...

Annemin ve arkadaşımın sorduğu soruyu bende soruyorum kendime. ''Beni tutan ne?''

Herşey değişir mi? Erken mi pes ediyorum?