Eşimle problemlerimiz vardı surekli tartışma, huzursuzluk. Konuşmuyorduk en son. Sonra yavaş yavaş konuşmaya başladık. Bir surece girmiştik. Ya bu sorunlar cozulecek ya da boşanmayı duşunuyordum ki hic beklemediğim bir şey oldu. Kuzenimin boşanacağını duydum. Annem beni arıyor, kuzenim arıyor, akrabalar arıyor. Boyle her kafadan bir ses cıkıyor. Herkes kendince haklı olanı haksız olanı soyluyor. Ne yapacağımı şaşırdım. Cunku bende hassas bir psikolojideyim. Ona duygusal destek olmayı istiyorum ama ağzımdan sacma sapan şeyler cıkıyor. Yapılan yorumlardan etkileniyorum sanırım. Oyle yorumlar var ki, sanki boşanmak bir sucmuş gibi konuşuyorlar. Ortada aldatma gibi buyuk bir problem yoksa niye boşanılırmış ki salaklarmış. Mutsuzlarmış surekli tartışıyorlarmış ve ilgisizlik varmış ama insanlar bunları yeterli bir sebep gormuyor. Hatta guluyorlar. Şaşkınım şuan. Belkide hassas bir donemde olduğum icin etkileniyorum. Boşanma aşamasında boyle herkesin burnunu sokması normal mi ? Belki barıştırmaya calışabilirler ama hunharca eleştiriyorlar insanları ne bileyim sanki kimsenin mutsuz olmaya bile hakkı yokmuş gibi. Ne yapıyım sizce