Arkadaşlar icinde bulunduğumuz durumdan herkes muzdarip farkındayım ama 10 yıldır calışmaya alışkın olan ben mobbing yuzunden cıkmak zorunda kaldım son işimden.Şimdi 2 aydır evdeyim ama moralman bitik, ekonomik olarak cokmuş durumdayım.Denk gelen yerler ya 3 vesait uzaklıkta haftanın 6 gunu 12 saat calışıyor yada iş işleyişi uymuyor.Surekli şoyle olsa daha mı iyiydi, boyle olsa nasıl olurdu gecmişe donuk pişmanlıklarla ve geleceğe belirsiz ve inanılmaz kaygıyla bakıyorum.Dediğim gibi herkes benzer şekildedir farkındayım ama ben kontrol edemiyorum artık kafayı yemek uzereyim.Nasip olayına da akıl erdiremiyorum,benim kararlarım beni bu hale getirdi diye kendime yukleniyorum bu yasaklardan dolayı iş arama surecim de bir ay ertelenmiş oldu, zaten ilan da yok.Ne yapmam gerek beni biraz ferahlatın lutfen cok ihtiyacım var icimi buraya dokmuş olayım
