Selam 7 yıllık evliyim bir kızım var ikibucuk yaşında.evlendiğimden beri eşim ve ailesi beni her akrabalarına paket gibi taşırdılar aman gelinimiz falan falan.gittiğim yerde tonla iş yaptırdılar tatlı dille dediler hep o yuzden kırmadan yaptım hepsini ama tatlı dille ısrarcılıktı yaptıkları şey.yani allah gunah yazmasın bayramların gelmesini istemezdim hic cunku bayram gelince erkenden bayram sabahı kapılarında ya bitmemiz gerekşrdi yada zaten arefe gununde yatıya kalmamız şarttı sanki bayramda illa illa onlarla olmamız ozel bir plan yapmamız ozel biryere gitmemiz cok acayipti eşimin ailesi acısından yani kısaca biz yeni evliydik ama hic yeni evli gibi hissetmedim ben hayatım boyunca.iki gune bir kaynanamgile gitmem şarttı ararlardı yoksa gel ne işin var evde.pazarları sadece evde olurdu eşim ama mutlaka bir iş uydurup eşimi cağırırlardı ve bende gitmek zorunda kalırdım allahtan şu haftasını yasakları olduda kocamın yuzunu gormeye başladım .cevremi ailemi cağırırdım evime kaynanamgilde damlardı hep kendilerine gideyim ailemi hic ziyaret etmemi istemezler gidip gelince aileme yuz duşururler hemen.ki ben aileme ayda yılda bir ziyarete gidiyorum onların yuzunden(kaynanamgil) beni kukla gibi kullanmak istiyorlar anlayacağınız ama bıktım artık bu duzenden eşime gidelim herşeyi bırakıp buralardan diye yalvardım artık
İşte arkadaşlar hayatım sizler anladınız beni yaşayanlar cok iyi anlar beni bu sadece ozeti hayatımın daha ayrıntılara girsem oooo
Lutfen bana birşeyler yazar mısınız cunku sizlerden gelecek bir iki cumle bana moral veriyor inanın okuduğunuz icin beni teşekkurler