Arkadaşlar, soru sormaktan ziyade paylaşmak dertleşmek icin yazıyorum bu yazıyı. Bu nedenle biraz uzun olacak...
Ben 25 yaşında 3 yıllık bir oğretmenim.
Guzel bir işim ve rahat bir hayatım var. Kendi kendime yetiyorum en azından. Geziyorum kamp yapıyorum fotoğraf cekiyorum hayvanlarla doğayla ic iceyim. Kitaplarla şiirlerle haşır neşirim. Kimseyle bir derdim yok. Arkadaş cevrem ve iş hayatımda da sevilen sayılan bir insanım. Mutluyum, huzurluyum kendimce.
Şimdi bu hallerimi goren imreniyor. Ama kimsenin bilmediği şeyler var. Cok zor bir hayatım oldu. Cocukluğumdan beri şiddetin ortasında buyudum. Annemle babam hic anlaşamazdı. Surekli kavga dovuş. Şiddet dayak. Abim var bir de. Babam annemi doverdi abim beni. Bebekken olumden donmuşum yaşamaz demişler ama yaşamışım. Babam hem bu yuzden hem de karakterimi ozelliklerimi cok sevdiğinden aşırı duşkundu bana. Hep severdi herkese ornek gosterirdi. Hatta sen olmasan ben raydan cıkar daha kotu olurdum derdi. Benim babam jandarmaydı. Terorle mucadelede yıllarca calıştı. Gorduğu anlattığı yaşadığı şeyleri anlatsam, onu gorduğum halleri anlatsam aklınız şaşar. Cok zor bir mesleği ve hayatı vardı. Ben empati becerisi yuksek olan bi cocuktum babamla hep empati kurdum hep anlayışla yaklaştım. Bana duşkunluğu buradan geliyor sanırım. Oyle ki adıma şiirler hatta hayatımı cocukluğumu anlatan kitap bile yazmışlığı var. Annem de iyi bir insandır. Ancak anlaşamadılar. Annem 17 yaşındayken evlenmişler ve doğuda terorun ortasında onca şeyi yaşamak annemi de cok yıpratmış haliyle. Zamanla onun da psikolojisi değişmiş. Babamla annemin surekli ufacık şeylerden kavga ettiklerini hatırlarım. Hatta annemin kapıyı kitleyip uyumasını. Babam duşmanın mı kapıyı neden kitliyorsun derdim hep. Zaten boşanma sureclerinde babamın anneme yonelttiği cumle de hep bu olmuştu. 25 yıl evli kaldılar. Babam hep boşanma isteğiyle geldi annem hep reddetti direndi asla boşanmaya yanaşmadı. Araya birilerini soktu, bizi soktu, cocuklara yazık dedi akrabalar devreye girdi gene barıştılar. Ama neredeyse her sene en gec 2-3 senede bir boşanma aşamasına geliyor geri vazgeciyorlardı. Bu surecte babamın anneme şiddet uyguladığına da şahit oldum, annemin babama şerefsiz dediğine de, evde fırlatılan bardaklara devrilen masalara carpılan kapılara da... yani olayların haddi hesabı yok. Babamın abime de şiddet uyguladığı oldu. Evet babamı savunmuyorım o da normal bi insan değildi. Ama bana tek bir kotu davranışı ya da şiddet uygulaması olmadı bu yaşıma kadar. Ben de ona hep saygımı korudum. Yeri geldi uyardım yeri geldi kızdım ama hep saygı cercevesinde. Sadece bir kez sınırı aşacak kadar sert konuştum o da gercekten buyuk bir şey yaptığı icin. En son olayda babamla annem cok buyuk bi kavga ettiler babam annemi dovdu ben ayırmaya calıştım ve o gun o sinirle babamı evden kovdum bi daha gelme dedim. Boylece Babam ben lise sondayken evi terk etti 1 ay kadar sonra babamın annemi aldattığını evi terk etmeden once hayatında bir kadın olduğunu oğrendim aradım konuştum kızdım tepki gosterdiğim yanlış yaptığını sert bi dille belirttim kustum konuşmadım. İletişimimiz kesik kesik ilerledi. Hep aracılık yaptım annemle babam arasında. Bu surecte abim yok ya universitede ya da yurt dışında erasmusta. Hep uzak kaldı o erkek olunca daha kolay bilirsiniz arkadaşlarında kalırdı vs. Neyse bu surecte ben universiteyi kazandım başka şehre o donemde de babam hala calışıyor tayin oldu başka şehre annemle de boşanmamış ama ayrı yaşıyor durumdalar. Ben uni kazandığım şehre gittim. 15 tatilde geldim ki annem perişan halde. Doğal gaz kesik elektrik kesik su kesik hasta olmuş uşutup dolap neredeyse boş onun bunun getirdikleriyle yaşıyor ve herşeyi saklamış. Dayanamadım o haline. Babamı aradım buluşalım dedim. Enine boyuna konuştum. Ac davayı boşan, ver nafakasını guzlce devam edin ikiniz de hayatınıza. İki cocuğunun annesi bu kadıncağız sana senelerce baktı yemeğini yaptı doğuda surndu seninle dedim. Annen gidecek dava acacak hicbişey istemiyorum diyecek hemen boşanırız aksi taktirde uzar deyince cok sinirlendim boyle bi şeyi o yapsa ben yaptırmam dedim. Ya evinin başına gecip oturacaksın ya Boşanacaksın nafakasını da vereceksin karının onca yılını gencliğini harcadı oylece sokağa atamazsın dedim. En son şoyle bir karar aldık dedi ki ben tayin olacağım ben gideyim. Annem burada yalnız kalmasın. sen de kaldığım yerden memnun değilim deyip duruyorsun annen senin yanına gelsin ikinize bir ev tutayım. Biraz uzaklaşalım duşunelim. Annem boşanma davası acmıyor babam acmıyor annem surunuyor mecburen bu mantıklı geldi şimdilik ve Tamam dedim kabul ettim annemi goturdum okuduğum şehre ev tuttu babam kirasını da oduyordu artık. Benim hesabıma her ay 700 lira yolluyordu 300 lira da burs alıyordum annem de bebek falan bakarak gecinmeye calışıyorduk. O sıralarda babam boşanma davası actı mahkeme dava sonuclanana kadar 400 lira nafakaya hukmetti ancak Babam buna rağmen bana aylık 700 lira gondermeye devam etti. Ama buyuk şehirde okuyordum kiram bile 500 du yetmiyordu. Annem bi yandan bebek falan bakıyor calışıyordu. Dedem ve anneannem dayım falan da okuduğum şehirde yaşıyordu onlar da yardım ettiler bize. Babamın birlikte yaşadığı kadın ve bizi elaleme rezil etmesinden bize yaptıklarından soylemlerinden kaynaklı kustuk yine benzer meselelerden. 1 sene kadar kus kaldık bu defa. Harc paramı bile odeyemedim babamın asker arkadaşları aile dostları yardım etti de oyle odedim yoksa okulum uzayacaktı. 1 sene kadar kus kaldık ama bu surecte ara ara mailleşiyor konuşuyor konuları tartışıyor cozum bulamayıp tekrar bozuluyordu aramız. En sonunda bana resmen yalvardı kabullenmeyeceğim şeyler istedi ( yaşadığı kadını yok sayıp yanına gitmem onları kabullenmem gibi) bazı soylemlerine cok sinirlendim ve beni cok yıprattığını goruşmek istemediğimi soyledim. Neyse aradan yaklaşık 1 sene kadar gecti benim son senemde babam hastalandı bunu duyunca dayanamadım aradım zaten ozluyordum annemin babanla goruşursen hakkımı helal etmem demesiyle hep aramaktan vazgeciyordum. Hastalığını duyunca dayanamadım aradım ve durumun sandığımdan ciddi olduğunu babamın akciğer kanseri olduğunu oğrendim hemen kalkıp yanına gittim. Cok zordu benim icin. O kadınla beraber yaşıyordu evine yerleşmiş. Kadının cocukları var. Babamın İtibarı yerle bir eski komşuların arkadaşlarının herkesin diline duşmuş durumda. Gittim sarıldım saatlerce ağladık. Herşeyi unuttum. Her şeyi yuttum. Uzulmesin diye hep sustum biraz kaldım yanında mezuniyet işlemleri icin geri dondum sonra tam yanına gitmek icin hazırlanırken gelen telefonla hastaneye kaldırıldığını durumunun ağırlaştığını oğrendim ve apar topar yanına gittim abimi de aradım onu da goturdum. Gittiğimde hastaneye yatırmışlardı. Cok kotuydu cok zayıflamıştı. 20 gun kadar kaldım yanında helallik istedi asıl sen helal et hakkını baba dedim cok pişmandı cok uzgundu hep affet dedi ben de herşeyi unuttum yanındayım iyileşceksin dedim hep hastanede son gunlerinde kanser beynine sıcradı bilinci gitti vuruyor kufrediyor kendini yerden yere atıyordu cok zor zamanlardı hic gozumun onunden gitmeyen zamanlar, ben yanına gittikten 20 gun sonra da akciğer kanserinden vefat etti. 3 sene oldu ben hala kendime gelmiş sayılmam. Boşanmadıkları icin babamın maaşı anneme bağlandı abim atandı ben atandım yakın yerlerdeyiz annem de istemediğim uzaklaşıp herşeyi unutmak istediğim halde benle geldi. Onunla beraber sorunlar da geldi. Cunku annemin de psikolojisi bozuk. Herkesle kavga ediyor herkesi duşman belliyor surekli kuruntular birileri buyu yapıyor diye senelerdir bitmeyen bir takıntı. Gecen evime gelmişti gittikten sonra temizlik yaparken halının altından buyuye karşı dua buldum duşunun. Abim deseniz gitmiş kumar borcuna girmiş 200 bin lira hem de sonra da bağımlılık olmuş guya. Bırakamıyormuş. O kadar borc yapıp sıkışınca da psikolojisi bozulmuş. İlac kullanıyor buraya geldiler sacma sapan biri bize buyu yaptı biz bu hale geldik biz nasıl kardeşiz diyor bana arayıp sormuyoruz birbirimizi doğru duzgun falan. Biri bize buyu yaptı. Buyuden değil dedim. Normal olmadığnızdan. Bunca şeyden sonra psikoloğa gidip kendimi toplamayı fikir eden tek ben oldum ben hayatımı duzelttim gecmişi sildim ders aldım siz sacma sapan takıntılar buyu birileri bişey yapıyorda takılı kaldınız. Hepimiz zor şeyler yaşadık psikolog ocu değil hepimizin gitmesi gerekiyor dedim. Hala kumara bulaşmam buyuden diyor. Kumar borcu icin annemden de benden de yardım istedi sıkıcaz dişimizi biraz dedi. Ben de dedim valla bende senelerdir diş sıkmaktan diş kalmadı. Ben hayatımı duzene sokmuşum mis gibi işim maaşım var annem de yeni kendine gelmiş maaşa kavuşmuş onca cileden sonra sense sana o kadar fedakarlık eden seni temizlik yaparak okuyan anaya ev alalım oturtalım kardeşim birlikte diyeceğin yere ben kac kere dedim kabul etmedin gittin ev parasını kumara verdin ben o işin altına girmem daha yeni duze cıkmışım universitede aldığım kredilerin borcu duruyo daha 30 bin lira. Nasıl kumar oynayıp girdiysen sık kendini ode bana mı sordun o borca girerken dedim. Ben burda doğuya atanmışım bi kişi elini uzatmamış elin adamları yedi kat eller yardım etmiş de oz abimin faydasını gormemişim burda allahın dağında hastanede yatmışım kac kere burdaki 1 yıldır tanıştığım arkadaşlarım hastanede bana bakmış da beyefendi hastalığımdan haberi bile olmamış arayıp sormadığından. 4 saatlik şehirde yaşıyor 3 senedir 3 kere anca gelmiş yanıma o da annem gelince bayramda. 1 kere arayıp ne haldesin dememiş şimdi borcu takınca vay efenim dişimizi sıkacakmışız. Gecen geldiler yanıma ben ehliyet aldım araba almayı duşunuyorum. Bir erkek arkadaşım var evlenmeyi duşunduğum yavaştan ceyiz duzmeye başladım falan. Bana aman ceyiz de neymiş ne gerek var masrafa diyor araba alcam şimdi arabalar cok pahalı hem yeni oğrendin acele etme boşver diyor istediğim arabaya bu pahalı acemisin ucuz yollu bişey al sen diyor vazgecirme cabaları. İşe yaramayınca en sonunda ozguven kırmaya başladı. Tv de cıkan oğretmen oğrencileri ezdi haberinden girdi kadınlar araba suremiyor yeaaa dan bi girdi kadında o yetenek yokmuş kadın şoforlerin yuzde 99 u beceremiyormuş bu işi. Ben de fikrimi belirttim herkes aynı değil kadın olmakla alakası yok tecrube ve eğitim sadece tecrubesizdir dedim. Israrla bağırıyor bana hayır kadınlar suremiyor. Ben duşuncene saygı duyuyorum ama ben oyle duşunmuyorum dedim iki kere iki dort boyle bu diye hala diretti konuyu kapatalım dedim hala uzattı. En sonunda patladım. Ben o arabayı alacağım 2-3 sene icinde de senden iyi surmezsem ben de insan değilim ahdım olsun dedim kadınlar niye araba suremesin ne alakası var dedim bi suru hakaret etti salak mısın mal mısın gerizekalı mısın 2 kere 2 dorttur kadar net işte kadınların geneli suremiyor araba işte kabul et işte feminist olacam diye kırk takla atıyon fslan filan deyince dedim ki tamaaaaam millet kardeşini ozguven aşılar sen var olan ozguveni kırmaya calışıyosun erkek arkadaşım bile burda surebilir miyim diyince destek oluyo guven kendine diyor sen oz kardeşimsin el oğlu desteklerken sen nasıl kostek olursun dedim sende tartışma kulturu yok hatta ne tartışma kulturu kulturun k si yok saygı desen sıfır ağzın lağım gibi ben bundan sonra seni muhatap bile almam sen de beni alma dedim gectim odama. Sonra da bir daha konuşmadık. Annemle konuşmalarını duydum arkamdan saydırıyor sosyal medya paylaşımlarımı ustune alınıyor sacma salak tripler işim gucum yok ona laf sokacam sosyal medyadan sacma sapan ithamlar annem de onu destekliyor neyse odama kapandım gidene kadar muhatap olmadım giderken gene sarıldım yolcu ettim gittiler abimle hic konuşmadım annem arada arıyor konuşuyorum annem şimdi ona borcuna yardım etmek icin yanında kalıyor maaşını ona harcıyor destek oluyor bişeyler satıyor yardım etmek icin. İcim acıyor kadıncağızı boyle gordukce. Onca cike icinde okuttu buyuttu adamı beşbin liralık maaş sahibi etti bi kuruşunu yiyemeden adam gezdi tozdu ne haldesin demedi kadına atanalı ustune bi de utanmadan borcu kitledi. Almıyor aklım cıldırıcam duşunuyorum ben bi hataya duşup boyle bi halt yesem anneme asla diyemezdim gerekirse ek işe girer kimseye sezdirmeden oderdim borcumu kadın beni bebek bezi temizliyerek merdiven silerek okuttu ev alıp yaşatmak rahat ettirmek yerine bi de 200 bin lira kumar borcu yaptım bi de onu mu odetcem derdim ama yok herifin dunya umrunda değil. Cektim konuştum anneme cok yansıtma ek iş bul kendine haftada 3 gun boştasın o gunler calışırsın başka işte odersin zamanla kadını bulaştırma dedim ama dinleyen kim. Bu olayı da fırsat bilip uzak duruyorum muhatap olmuyorum ikisine de soğuğum bunu da fark ettirdim gıcıklanıp uzak dursunlar diye beni cıldırttılar arkadaşlar senelerdir bıktım usandım bitmeyen dertlerinden tam rahata erdik dedim bi de bunu cıkardı başımıza paşamız haksız mıyım sizce ic doktum biraz ama kusura bakmayın delirecektim yoksa