Merhaba, izin alarak 2.uyeliğimle acıyorum bu konuyu.
8 ay kadar once cok uzun suredir ilişkilerde yaptığım yanlış tercihler, yanlış davranışlar vb. sorunlardan dolayı pskilog ile yuz yuze terapilere başladık. Psikolog terapiler sonucunda kendine değer vermiyorsun, kendini sevmiyorsun, aşırı fedakarsın, ozguvensizsin gibi cıkarımlarda bulundu. Eskiye dair bir cok kişiyle bağımı kopardım, temiz bir sayfa acıp yeni kararlar aldım. İlk başlarda herşey cok guzel. Evdekiler de durumdan gayet memnun, bende gozle gorulur farklılık olduğunu kendileri de sezdi. Hatta iyiki başlamışsın, keşke daha once başlasaydın gibi yorumlarda bulundular. Terapilere gide gele ben de cok iyi hissediyordum.

Fakat ben kendimde şunu gozlemledim son zamanlarda, ki aynı şeyi evdekiler de soyluyor. Normalde aşırı sakin, uyumlu bir insanım. Etrafımdaki insanlar da bunu soyler. Yukarıda bahsettiğim sorunların sebebi maalesef ki cocukluktan geldiği icin, psikologla cocuklukta/gecmişte beni yaralayan olaylar uzerine calıştık fakat bu olaylar deşildikce ben iyi olacağıma kotu olmaya başladım. Hatta bi ara terapiden sorna 1 hafta boyunca etkisinden cıkamadım, durmadan ağladım durdum. İşin duygusallık kısmını da gectim, aşırı ofkeli biri haline donuştum. Sanırım daha once hayatımın merkezinde yaşadığım ilişki/ilişkiler vardı, butun enerjimi oraya verince şimdi butun enerjimi ilişkiler dışındaki olumsuz olaylara harcıyorum.

Eskiden bir olayı takar orada bırakırdım şimdi ailevi bir mesele olunca takıp gunlerce duşunuyorum.

Bugun de ofke sorunu yaşamama sebep olan olay şuydu: babamın yıllarca borcunu odedim. Tam belimi doğrulttum rahatım derken yine bir borc karşıma cıktı. Buyuk bir ofke patlaması yaşadım ve sonucunda ağlama krizleri, evdekilerle surekli bağırış cağırış ve hayattan keyif alamama vs. 2-3 haftadır bu konu beynimde, her yerde bu konuyu duşunuyorum. Dun yine bu konuyla ilgili başka bir olay patlak verdi. Bu kez elim ayağım titreyecek kadar ofkelendim. Evdekiler sen bu kadar ofke dolu değildin, eskiyi deştikce o gunleri unutamayıp daha cok ofkeli oluyorsun bence devam etme terapilere dediler O ilk zamanki benden memnun halleri oysaki cok hoşuma gitmişti. Olumsuz yorum yapınca tedavim baltalanmış, hicbir şeyi başaramayacak, surekli aynı yerde debelenecek gibi hissediyorum.

İşin ozu ben şu anki halimden hic memnun değilim. Eskiden ilişkiler dışında hicbir şeyi kafama takmazdım şimdi terapilerde gecmişi deşe deşe, ozellikle babama aşırı ofkeliyim fakat bu ofkem başkalarına da yansıyor. Trafikte, evde sakin kalamıyorum. Ki normalde dediğim gibi huzurlu, sakin biriyim.

Dipnot: Haftaya psikoloğumla randevum var kendisine bu durumları anlatacağım fakat sizlerin de goruşleri cok değerli benim icin.