merhaba hanımlar, onceki konumu belki hatırlayan cıkar eşimle alakalı, son zamanlarda iki kere feci kavgalar ettik. hic istemiyorum karşılık vermeyi ama o kadar yıprandım ki en ufak şeye tahammulum kalmadı. sinir krizi geciriyorum elimde olmadan. bunlar kesinlikle bebeğimin yanında olmuyor. gece o uyuyorken oldu iki kavga da. bu sabah son noktayı koydu eşim kişisi benim icin. bebeğim kucağımdayken itekledi beni, boşanmaya o an karar verdim. şimdi araştırmaya başladım, sıkıntı şu ki gelirim yok. maddi acıdan eş kişisinin eline bakmak da istemiyorum. ailem de arkamda durmayacak, yanlarına alırlar ama başıma kakarak. ben de onlardan kactım zaten yıllar once mumkun olduğunca telefondan goruşmeye calışırım. duşuncem şu; guzellik uzmanlığı sertifikası almak bu sene, sonra işe girmek. bir can dostum var cocuğuma bakabilecek. ne diyorsunuz kafam karmakarışık. lutfen kırıcı şekilde eleştirmeyin, zaten dipte hissediyorum kendimi