Hepinize merhaba.konu mart ayinda ablami kaybetmem.ardindan iki hafta once babami kaybettim.iki cocugum var 4 ve 8 yaslarinda.10 yillik evliyim.bu kayiplari yasayana kadar evliligimde sorun yok saniyordum.ayni zamanda annem ile de sorunlarimiz var ve cok uzun olmamasi icin ozetlemem gerekirse esim ve cocuklarimla hayata tutunma cabasi icindeyken bir anda esimin yaptigi konusma ile sarsildim.
Bu konusmayi 1 ay once yapmisti ikicisi dun gece oldu.onu bu konusmaya iten ozel hayatimizin onu mutlu etmemesi.yeterince ilgi gostermiyor olmam ve surekli baskalarinin soylediklerini onunla paylasmammis.
Ben senin aklinda yokum diye bir cumle kurdu.sana 1 ay boyunca bilerek romantik davrandim yine bisey degismedi dedi.kendimi kandirilmis hissettim o an.
Evet yas surecim cok zor.geciyor ve ardindan ikinci kayipla afalladim zorlaniyorum.bu surecte bana destekte oldu.onu seviyorum fakat bilincli olarak yaptigi bu deneme olayi beni incitti.
Kibarca yollarimizi ayirabilecegimizi soyledim.benimle ilgili bu kadar rahatsizliklari oldugunu bilmiyordum.bu benim.icin bu surecte alinan saglikli bir kararmi bilmiyorum.ama.cok incindim sadece yazmak istedim hoscakalin