Herkese hayırlı Ramazanlar.
Kendime oyle kızıyorum ki Allaha dualar ediyorum sonra diyorum ki Allah zamanında gozume gozume sokmuş ama o zamanın verdiği aşk korluğunu şimdi cekiyorum.
Derdimse Eşim. Nişanlılık doneminde tartışır barışır, kuser, konuşur oyle gecip gitti. Yuva kuracak mutlu olacağım bugunler gececek diyip sabrettim.
Nişanlı kızlar anlaşamıyorsanız lutfen

6 yıllık evliyim 4 yaşında cocuğum var.
Evi otel gibi kullanan bir eş.
Surekli dışında işi olan, yarım saate işim var diyip cıkan 3 saat sonra gelen eş.
İletişim doğru duzgun yok, aşk tutku yok,
Benim icin aşk cok onemli herkes icin oyledir mutlaka ama şoyle kalbim hep kıpırdasın istiyorum.
Dışarıdan gelir canım ellerini yıkarmısın tuvalete girecek canım telefonunla girme şu tuvalete,

Yemek sonrası afedersiniz mutfak lavabosunda ağzını calkalayıp tukurmesi

4 yaşında cocuğa ne oğretiyorsam ona da bi şekilde tekrarlamak zorunda kalıyorum 2 cocuk annesi gibi.
Soylemeyim diyorum en basit dışarıdan geliyor cocuğu kucaklayıp ağzını burnunu opuyor salgın var mikrop var. Benmi abartıyorum?? Herkesin eşinde buna benzer huylar varmı?

İcimde aşk Tutku yerine annelik ic gudusu artıyor surekli takip halindeyim. Sıkıldım artık..
Nasıl bir yol cizemem lazım konuşmakla cozemedim durumu. Miniğim 2 yaşına geldi gece gunduz bezi bıraktık ama adama tuvaleti temiz kullanalımı oğretemedim...
Cok şey değil kızlar istediğim. Duzen temizlik takıntılı değilim ama telefonlada tuvalete girilmez ki

Buna benzer şeyler..
Başa cıkan değiştiren varsa yorumları okuyacağım.