*Guncelleme 2. Sayfa*


Arkadaşlar merhaba. Onceki konumu biliyorsunuz, ev arkadaşlarımla ilgili problemlerimi anlatmıştım. Yapabildiğim tek şey ise onların gitmesini beklemekti, konuşup kararlaştırdık ve haziran başı gibi gitmiş olacaklar. İstediğim gibi kavgasız olaysız gurultusuz bitecek bu surec diye umuyorum. Fakat bunlardan ayrı olarak, ev ile ilgili problemlerde var. Ev cok eski, ilk taşındığımdada cok bakımsızdı. tek başıma tuttuğum bu evde neredeyse 4 yıldır oturuyorum, bir kac aydır ev arkadaşlarımlayım. Ben elimden geldikce bu eve bakım yaptım, badanası boyası, ufak tefek tadilatları. Fakat duşakabin bile yok banyoda, surekli ıslak yerler. Mutfak kucucuk, dolaplara tabak sığmıyor, tezgah alcak ve dar. Yapılan temizlikte, temiz gostermiyor nedense. Yani bu evde ahşap boyama hobisi edindim resmen mutfağı bile elden gecirdim dolap kapakları olsun, kapılar pencereler olsun. Elimden geleni yapsamda bu gectiğimiz yıllar icinde, ev bir turlu adam olmuyor sanki. Surekli bir masraf cıkıyor, yok taharet musluğu, yok elektrik tesisatı, yok balkon tavanından parca parca tuğlamsı şeylerin duşmesi vs... Bir de tamirini yaptırdığım şeyler bir kac aya yine bozuluyor. Valla bıktım artık. Ben tek yaşayayım, konforum yerinde olsun, karışanım, laf soyleyenim olmasın diye bu kadar mucadele veriyorum ustune maddi olarakta zorluk cekiyorum. Komşularda aşırı problemli. Bir kac aydır ev arkadaşlarım ile olan sorunlarda cabası. Alıp başımı nereye gidebilirim diye duşundum, benim babaannem var, şu an amcamlarla yazlıkta uzun surede gelmezler. Ev bomboş duruyor. Zaten oraya temelli bile taşınsam bana amcamlar sen ne yapıyorsun diyemez cunku aslında ev babamın, babamda o evi bana bırakmak istiyor ileride. Yani ailecek konuşup aldığımız karara gore, babaanem vefat edene kadar o oturacak, sonra ben. Kısacası orası babaanemle ikimizin evi. Yani ben oraya taşındığımda babaannem yazlıktan donduğu zaman, amcamlar artık nasılsa biri var, tek kalmayacak diye duşuneceği icin babaanemi evine getirebilir. Birlikte yaşayabiliriz ama yaşlı bir kadının sorumluluğunu alamayacağım icin bakıcı tutarlar. işte babaannem, bakıcı ve ben aynı evde nasıl yaşarız bunu kestiremiyorum, 2+1 ev. Benimle babaannemin odası olurda, bakıcı salonda yatabilecek mi, benim odamın bir duzenimin olması şart, ayrıca kıymet verdiğim cok fazla eşyam var oraya goturmem gereken. Bu noktada kafam karışıyor cunku babaanneminde benim yuzumden zor durumda kalmasını istemiyorum. Guzel yanlarıda var orneğin kira, fatura, ev masrafı vs... duşunmeme gerek kalmayacak. Aylardır iş arıyorum bulamıyorum, bulduğum yerlerdeki patronlarda karaktersiz oluyor girdiğim gibi cıkıyorum. Fakat guzel bir iş buldum diyelim, calışıp geleceğim icin birikim yapmak adına cok iyi bir fikir orada yaşamak. En cok babaannem sevinir buna cunku hep oğlu olmuş, beni kızı gibi seviyor. Benimde ona faydam dokunur, en basitinden iki sohbet muhabbet bile etsek, aradığı şey o kadıncağızın. Ne yazıkki kimse onu ciddiye almıyor, dinlemiyor demans hastalığı yuzunden ama ben oyle değilim. Ayrıca şu an yaşadığım eve kıyasla daha bakımlı, daha sorunsuz bir ev. Komşular cocukluğumu bilir. Kimse orada tavuğuma kış demez kısacası. Şu an kaldığım evde tek devam ettiğimi farz ederek kıyaslama yapıyorum ikisi arasında. Burada ev arkadaşıyla değil ama tek yaşamak guzel, ev eski meski ama cok guzel deniz manzarası var. Ozgurluğum sınırsız, bana, gelenime, gidenime, saatime karışılmadığı icin istediğim gibi yaşıyorum evin icinde cunku burada kendi kurallarım gecerli ve tamamen her yer kendi konfor alanım. Tabi bu buzdağının bir de diğer kısmı var, komşular sıkıntılı, en basitinden bir fatura gelse nasıl oderim, işte bulamıyorum, neyden kısarım, ne yaparım diye duşunurken helak oluyorum. Bir de ust uste geliyor geldimi masraflar en basitinden camaşır makinesi bozuldu daha gecen hafta. Yemem icmem sigaram arada ilaclarım vs... derken gunde minimum 30-50 arası masrafım oluyor. Her halukarda calışmam şart zaten ama en azından babaannemle yaşasam geleceğim icinde birikim yapabilirim. Burada kalırsam aldığım maaş kiraya faturaya ona buna gidecek elime bir şey kalmayacak. Bu eziyete değer mi, ozgur olmak bilemiyorum. En basitinden babaanne evi, arkadaş ağırlamak icin cok musait bir yer değil sonucta yaşlı kadın. onun acısından sorun olmaz dunya tatlısı bir insan, cok sever misafir ama ben de arkadaşlarımda cekiniriz yani onu rahatsız etmekten. Bakılınca arkadaşlarımında evi var, sevgiliminde evi var, cok mu sıkıldım, ben gider kalırım ne olacak yani diyorum. İnanın şu tek başıma aileden uzak yaşadığım bu yıllarda cok zor şeyler yaşadım başım dertten sorundan kurtulmadı. 3 ev değiştim 3undede sorunlar yaşadım. Yeterki kafam rahat olsun, ozgurluk konusunda diye direndim mucadele ettim bir şekilde. Fakat her şeyin başı maddiyat artık şu hayatta, o olmadan cozulmuyor bir şey. En onemlisi geleceğime, hayatıma odaklanamıyorum bu ardı arkası kesilmeyen problemlerle uğraşmaktan, buranın komşularıda sıkıntılı. Huzurum olmadıktan sonra hic bir şeyin manası yok diye duşunuyorum. Benim artık bir tercih yapıp, pişman olmamam lazım. Eğrisiyle doğrusuyla tartıp bir yol cizmem lazım. Fakat kafam cok dolu ve sağlıklı karar alamamaktan korkuyorum. Eğer bu duzenimi bozup, babaannemle yaşarsam ve pişman olursam tekrar başka bir eve cıkıp yeni bir duzen kurmak cok zor olacak benim icin. Bu hayatımı etkileyecek bir karar acıkcası bu ev de tek devam etsemde, babaanemin eve gitsemde. Sizce ne yapmalıyım?