Universite okumak icin kendi memleketimden 5 saatlik uzaklıkta başka bir şehre geldim 2007 de. Son yılımda biriyle tanıştım ve evlenip burda kaldım. 9 senelik evliyim. Aileme ozellikle anneme ciddi duşkunum anne kızdan cok arkadaş gibiyiz. Kısaca annemi tanıtayım. Şuan 52 yaşında ileri goruşlu modern kendi işini kendi halleden asla ne benden ne kardeşimden beklentisi olmayan erkek gibi guclu ve hırslı bir kadın. Babam da kimseye karışmayan kendi halinde agresif olmayan şeker gibi bir adamdır. Aile bağlarımız cok kuvvetli. Eşimin ailesi tam tersi. Sevgiyle buyutulmemiş ve narsistin tamamen kelime karşılığı diyebilirim. 9 senedir hayalim annem emekli olunca benim yanıma taşınsınlar birlikte aynı şehirde yaşayalım. Allah nasip etti ve 20 gun once yaşadığım şehre tamamen goc ettiler. Ev almaktı niyetleri anabilim turizm bolgesinde yaşıyorum pandemide herkes buraya akın edince haliyle ev fiyatlarını ucurdular. Babam da elimizdeki parayı bankaya faize atıp kiralık bir ev tuttu. En azında bi sure kirada oturup parayı biraz daha yukseltince kafalarına gore ev almaya karar verdiler. İlk tuttuğumuz eve eşyaları indirdik ve daha yerleşemeden ev sahibi şizofren bir alkolik cıktı hemen başka bir ev bulup apar topar evi tekrar taşıdık. Tabi bu durum hesabımızda olmayan birşeydi haliyle 2. Masraf cıktı. Tam o sırada da ben maaşımı aldım. Anneme 450 TL para verdim al kullan diye. Kabul etmek istemedi ısrarla verdim. Neyse şimdi asıl konuma geliyorum. Ertesi gunu eşim maaşımı istedi. Bu arada kendisinin işi var kendi işimiz ve gelir durumu yuksek fakat gozu doymuyor. Benim aldığımda 3 bin TL maaş. Ben cıkardım 2250 para verdim diğeri nerde dedi. O an kavga etmemek icin zor tuttum kendimi. Dedim annemlerin ihtiyacı oldu onlara verdim geriside bende. O an yuzu değişti bişey demeden işine gitti. Şimdi soranlar olur senin paranı neden alıyor diye. Bana kart bırakıyor ihtiyacını karttan al diye bendeki tum nakiti alıyor. Nefret ediyorum bu durumdan ama onune gecemedim. Neyse akşam işten geldi bana davranışları tuhaf. Sesimi cıkarmadım. Ertesi sabahı uyandık konu acıldı bi şekilde o paraya geldi mevzu. Yani annemlere o parayı vermem adamı delirtmiş. Ki annemler benim icin İzmir ’den duzenlerini bozup geldiler başlarına oyle talihsiz bir olay geldi. Ekstra harcama cıktı. Elimde varken hangi vicdanla yardım etmezdim ben. Tabi evde kavga cıktı ve konuşmuyoruz 3 gundur. Ailemden nedensiz nefret ediyor. Aşırı derecede saygısız babama falan. Konuşma tarzı sokakta bi adamla konuşur gibi. Her fırsatta bozmaya calışıyor. Huzurum kacmasın diye yakınıma taşınmalarına rağmen gelmiyorlar evime. Okadar kalbim acıyor ki inanın tarif et demem. Bugun annem yemeğe davet etti. Eminin orda onlarla konuşmucak yemeğini yiyip kucuk oğlumla ilgilencek ve o gerginliğini ailem anlıcak. Ailem okadar iyi niyetliyken eş kişisinin bu terbiyesizliği bu evliliği cıkmaza sokacak cok belli. Gemileri yakmaktan korkmuyorum. Boşanmak sorun değil. Ama ortada elle tutulur sebep yokken neden o duruma geleyim. Gayet mutlu olabiliriz. Ama sabrımı o kadar zorluyorki. Ailem hak etmiyor yemin ederim. En zor anlarında hepsi destek oldu ona. Amazon ’un daha 20 gunde yaptığını hazmedemiyorum. Bana bi yol gosterin lutfen. 9 senelik hayalim gercek oldu ama sevinemiyorum bile