gunaydın kk'nın guzeller guzeli hanımları

benim garip bir derdim var. aslında dert sayılır mı onu da bimiyorum siz karar verin bakalım dert mi değil mi.

ben ailemden kimseyi telefonla arayamıyorum. aramıyorum ya da. mesela sadece annem ve kardeşimle yaşıyorum. onlarla samimiyetim had safhada tabii. eskiden anneannem ve dayımla yaşardık, biraz geniş bir aileydik. senelerce oyle yaşadık 10 seneyi gecmiştir. sonra aile icinde bazı sorunlar oldu ve biz ayrı eve taşındık. huzurumuz yerinde binlerce kez şukur. orneğin ben anneannemle cok samimi, muhabbeti cok iyi olan biriydim aynı evin icindeyken. kavga bile etsek ben asla uzatmaz, birkac saat sonra yanına gider sohbet etmeye başlayınca gonlunu alırdım ve eskisi gibi olurduk. taşındığımızdan beri mesela onu ozel olarak aramıyorum. o da bizi aramıyor. ayda alemde bir akşamları annem ararsa sesini duyuyoruz onda da telefonda sanki biraz tutuk gibi konuşuyor. annem şey diyor hatta bana, bizimle konuşmak istemiyor sanırım diyor. acıkcası hal boyle olunca zaten aramaya meyilli olmayan bir insan olarak ben de aramıyorum. gecen kandil diye annem aradığında bize sitem etmiş aramıyorlar diye. annem de sen de aramıyorsun demiş, onlar kucuk onların araması lazım falan demiş anneannem de. aslında aramak istiyorum onu bazen ama aramıyorum. bilmiyorum neden. oyle sacma, anlamsız bişey var bende. sadece ona karşı da değil.

mesela oz babamı falan da aramam pek. cok nadirdir o da yakınıyor bu durumdan ama onu da arayamıyorum. aramıyorum.

diğer yakın akraba teyze hala vs onlara da aynıyım. aramıyorum.

telefonla konuşmayı pek sevmiyorum. yasaklar sebebiyle zaten saat kısıtlaması pandemi vs derken ev ziyareti hic yapmıyorum zaten, kimseye gitmiyorum. aramadığım icin vicdan azabı cekmeme rağmen aramıyorum. arkadaşlarıma, flortlerime karşı falan bu durumu yaşamadım şimdiye kadar. sadece aileden olanlara boyle. sonra adım vefasıza cıkıyor. anneannem hep aklımda ama nicin aramıyorum ben de bilmiyorum.

şehir dışında okudum, millet annesiyle her gun konuşurdu telefonda ben 3-4 gunde bir o ararsa falan konuşurdum annemle bile. bazen ben arardım.

bu tarz bir durum yaşayan veya etrafında boyle olan var mı? bu arada ben zaten onları aramadığım icin onlar niye aramıyor beklentisinde değilim. belki yaşanan kotu şeylerin etkisi vardır uzerimde, aramıyor olmamın altında yatan sebep budur da farkında değilimdir. yorum yapmadan gecmeyin lutfen, zaman ayırdığınız icin teşekkurler (merak eden olursa burcum kova )