Merhaba hanımlar.size derdimi acmaya geldim.bu aralar depresyondayim ve gecmişim icimi cok acıtıyor tabii şuanda ki hayatımda da mutlu olmadığım icin iyice derinlere daldigimi hissediyorum.konum cok uzun aslında sorudan cok ic dokme bilmiyorum uzun olacak eğer sizi sikarsa okumayın lutfen cunku baya doluyum.
konuya gelecek olursak babam memurdu.Annem ev hanımı koyden babamın tayini cıkınca şehre taşınmisiz.

3kardesiz ablam ve erkek kardeşim var ben ortancayim.ablam doğduğunda cok hastaymış ve annem benim benimle ilgilenememis bebekligime ait tek fotoğrafım yok nasıl bir bebektim bilmiyorum.hatta nasıl buyudum onuda cok hatırlamıyor derken erkek kardeşim oluyor babam cok seviniyor erkek olduğu icin.
ama oda sağlık sorunlaroyla doğunca once ablam sonrada kardeşimle ilgilnince ben arada guclu olan ve birazda gozu acık olduğum icin nedense o nasıl olsa halleder diye cok ustume dusulmemis.nryde bir şekilde buyuyoruz ama annem depresyon parasızlık ve oda şiddet gordugu icin bana ve ablama cok şiddet uyguluyor erkek kardeşime cok olmuyor ablamda hasta cok kiyamıyor ama ben iyi dayagini yedim .

ablam hasta olduğu icin annem onun gorevlerini de bana yaptirirdi kardeşim zaten erkekti ve hic bişey yapamazdı.anne neden hep ben yapıyorum dedikce ne yapayım ablan yapmıyor hadi guzel kızım sen akillisin derdi.benden hep idare eden akıllı cocuk olmamı beklerlerdi.babamda en cok erkek kardeşimi sever erkek diye gurur duyardı.bir şekilde buyuduk ablam hastaydi safcaydi ve bana ceşitli zorbaliklari oluyordu ama annem hastalığını bastırıp ablana ses cıkarma ona iyi davran diye benim zorbalığa ve sacmalıklara maruz kalmama goz yumdu.mesela kimseyle arkadaşlık kurmama arkadaşlarımla konuşmama izin vermezdi.sicak havalarda bile cam acamaz aynı odada kalırdık banyo yapmazdı ve ben onun kokusunda bogulurdum.surekli anneme anne ben hastayım deyip yatar ay cok yoruldum derdi ve işleri ben yapardım.bende ergendim ve bunlar canımı acitiyordu.

anneme soylediğimde ne yapayım kızım o yapmıyor idare et derdi.babam erkek kardeşime duşkundu ama gorunurde beni sever ablamla anlaşamazdi.ablam yapmıyor diye butun işlerde hadi sen yap derdi.sen benim anamsin derdi.yani onun hersyiyle benim ilgilenmemi beklerdi.baba ben senin annen değilim diyemezdim cunku overek soylerdi ve takdir ederdi ama ben o yaşta babamın annesi olmak istemiyordum benden beklenmeyen davranışlarda yapmak istiyordum ama oyle bir etiket yapışmıştı ki .evin akıllı kızi duşunceli kızı benim hata yapmam gozlerinden duşmem beni cok korkutuyordu.cunku hasta veya erkek değilim kendimi nasıl sevdirebilirim ki.annem cok mukemmelletciydi oyle durma soyle yap boyle yap.mesela karnını icine cek sırtını dik tut .temizliği soyle yap .oyle gulme oyle dans etme vb.

Neyse bizler buyuduk babam kesinlikle bizim genc olmamıza izin vermedi .tabi ablam yine yapacağını yapıyordu ama annem onu idare ederken beni ona korumacı asker gibi yanına dikiyordu.saf olduğu icin kandirmasinlar erkeklerden ben Korumak zorundaydım.babam baskılarını iyice artirdi ve hayatımızda ne siname ne gezme ne genclik yasayabildik.annem başı agrimasin diye sesini cıkartmiyordu babama babam surekli bizim cok tehlikede olduğumuzu buyuyunce anlayacagimizi soylerek gencliğimizin icine etti.tabi ablam biseyler yapıyor ben onun bu durumlarını kapatmaya calışıyordum cok da capkindi.ben ise babam oğrenirse cok kızar ve hep bana emanet ettikleri icin bu benim başarısızlığım sahip cikmamamdan kaynaklanacak diye odun kopuyordu.okula giderken ablam her hafta birine aşık oluyor ustelik okul oğrencilerine değil sokak serserilerine tabi aramizda cok yaş farkı olmadığı icin ben surekli tetikteyim ablam aşırı saf hatta zeka olarak cok kucuk yaşlarda gibi erkekler farklı şeyler istiyor ablam yapiyor annem bana kızıyor cok kotu gunlerdi.hic bir arkadasimla gorusemiyorum annen ablani da gotur diyor ve ben ablami kontrol ediyorum cocuk gibi.

Neyse biraz daha buyuduk ama annemin ve babamın sozunden hic cikmadim ama ailem mutlu beni yetiştirirken hic xorlanmadilar hatta iyiki sen varsın biz sensiz ne yapacağız diyorlar h,ic bizi uzmedin vb.iltifatlar ama benim icimde kalan gencliğim ama diyorum ki buyuyunce anlayacagim heralde cunku hep oyle diyorlar.
annem biraz daha inancı yoğun yaşamaya başladı.bende artık kimliğimi bulup hobiler ediniyordum.resim yapmaya başladım moda tasarım istiyordum.annem takintiliydu ama iyice arttı.
Giyim uzerine resimler ciziyordum bana kapali giyinsinler bu terbiyesiz acık kıyafetler felan diye cizdigim kıyafetlere cok karıştı kızdı ve beni soğuttu.ben lisede veleybol cok iyi oynardım oğretmenim benim bu konuda yetenekli olduğumu soyledi anneme soyledim annem ama onlar şort giyiyor dedi izin vermedi.tiyatro yeteneğim ve ilgim vardı bana yetenekli olduğumu ve bu konuyu degerlendirmemi soylediler ama annem erkeklerle sarilacaksin işte karı koca rolu olacak olmaz dedi.dovus sporlarına ilgim vardı ayrıca vucudum cok musaitti bu sefer babama kareteye gitmek istediğimo soyledim babam erkekler sana vurmak bahanesiyle senin oranı burani ellerler dedi izin vermedi.bir en sevmedigim laf vardı dillerinde sana guveniyoruz biz erkelere guvenmiyoruz .boylece koca bir genclik evin icinde heveslerimde icim de gecti.

Devamı gelecek ama siz isteseniz yazacagim cok uzun oldu gereksiz ayrıntılarla sıkılan olabilir