Arkadaşlar annem ben beş yaşındayken oldu. Babam iki ay sonra evlendi. Uvey annem de bana yidiğimin ictiğimiz hesabını yapardı. Para istemek icin sabahın korunde uyandırırdı. Ben baba evinde hep fazla oldum. Evlendim şimdi de koca evinde fazlayım. Babam da 2 sene once oldu. Kimsem yok. Gidecek yerim yok. Oğretmenlik diplomam var ama eşim yıllar once bıraktırdı. Arkadaşlarımı sildirdi. Yıllardır duvarlara anlattım derdimi. Ama artık kimsesizlikten bıktım. Sevgisizlikten yoruldum.

Eşimden ayrılırsam gidecek kimsem yok. Daha once sokakta hic yatmadı. Korkuyorum. Sığınma evi benim durumumdaki birini kabul eder mi sizce? İş bulamazsam diye cok korkuyorum. Malum işsizlik aldı başını gidiyor.

Hic kimsesi olmadan ayakta kalan arkadaşlar, lutfen bana nasıl başardığınızı yazın.