Sevgilimle 1.5 yıldır ilişkimiz var,universite de tanıstık.Ben yapı olarak rahat bir insanım,oyle ev isi falan annem hic yaptırmadı hep ders calıstım.Neyse bu bana daha ilk aylarda sey demisti”ben misafir severim,utu severim,akrabalarım degerlidir” falan.Ben de onlem olsjn diye buna kendimi apacık gosterdim.Nasıl biri oldugumu.Neyse bana sey demeye başladı”sen bana kendini belli etmedin baslarda”yani etsem ayrılcaktı demekjfjd
Neyse ogrenci evinde yasıyor arkadası yemek yapmayı bilmedigi icin her gun bu yapıyor ve kutuphaneden gelip yapıyor,arkadası evde yatıyor.Ben de kıyamadıgım icin biraz da arkadasın yapsın dedim.Sonra olay buyudu.Ben de dedim ki “bana sıra gelince yapmazsın arkadasna yapıyosun”Bana dedigi sey “sen evlenmelik kız degilsin oyle niteliklerin yok”,”iste hadi yol al senle gezeriz boyle,evlenmeyiz ”.Ki sonra ben uzatmadım alttan aldım beni aradı 2 saat sonra ne ozur ne guzel soz var.Trip atcaksan kapatalım,goruşuruz dedi ben de kapattım ve ayrıldım.dun aramıs yine kendini savunuyor.Yani bana tahammulu yok ne tribume ne nazıma.Diyorum ilerde calısırız yurtdısına cıkarız bana diyo ki hayalin hep gezmek biraz da ev duzeni hayal et ( Bu arada kimseyi ayrıştırmıyorum ama kendisi agrılı hani oralarda cok onemlidir bu akraba misafir falan.)Yani ben mi cok abarttım ayrılmalıl degil mi?akıl verin ya cıkmazdayım
Ekleme yapayım: Ben cok misafir almam dedigimde de o zaman senin akrabalrın da gelmez demisti.He bide yemek yapmazsam da kendine kadar yaparmıs kendi yermis fjjf