Merhaba

Sırf bu konu icin uye oldum. Lutfen doğruyu, yanlışı, fikirlernizi soyleyin.

3 yıllık ilişkinin ardından 1 yıl once nişanlandık, duğune 10 gun kaldı.

Annem babam emekli, bi tane okuyan kardeşim var.
Nişanlımın anne babası emekli bir tane bir yaş buyuk abisi var.
Kardeşler birbirini daha onceden tanıyordu. Ailelerle tanışma vs aşaması cok guzel gecti, o esnada nişanlım askerden yeni donmuştu iş arıyordu ailem bu konuda onu kırmamak icin hicbir soru sormadı.
Nişanlımın babası bizim icin kendi binalarında bir ev aldı ve başta bunu ben de kabul ettim. Ancak anne babasının ordan gidip abisinin orada yaşayacağını oğrendiğimde bu evden vazgectim. Cunku sıkıntılı biri olduğunu gozlemlemiştim. Birlikte aileleri kırmayan bir mazeret bulup uzağa taşındık. O ev abisine verildi, tadilatı Annelerin tanışmasında da annem uzerimize duşen yapılması gereken şeyler dışında hicbir şey istemediğini soyledi. O esnada kayınvalide adayım her şey hazır, cabucak evlendiririz, sacının tokası bile aklında kalmasın, sana beğendiğin susu almaya gittim diyen biriydi.
Bizim sozumuzun ertesi gunu nişanlımın abisi kıskandığı gerekcesi ile bikac haftadır tanıdığı, 18 yaşında bir kızla aniden evlenmeye karar verdi. Abi 33 yaşında.
Sorumsuz, problemli ve aile etrafında hayta bilinen biri. Kayınvalidem de acıkca o evlensin cok istiyorum, evlenmeyecek diyorlar vs. dedi. Ve ertesi gun beni, ailemi aramayı, ilgilenmeyi kesti. Nişan elbisemi kendim almaya gittim, aileler arası sorun cıkmasın diye bu durumu nişanlımla idare edip yalanlar soyledik. Ve ben annesinin tutumunu bildiğim icin nişanlımı annesinin ilgisizliğinin sorun olacağı konusunda ikaz ettim.
5 ay boyunca annemin tum davetlerine rağmen hicbir detayı konuşmak icin dahi gelmedi ve her arandığında kaynımı, onların sorunlarını, diğer gelin adayını, onun icin ne hazırlıklar yaptığını anlatıp durdu. Geldiğinde ise gerekce olarak parasının kalmadığını soyledi.
Oteki gelininin ailesi hicbir şey yapmayacağını soylediği icin kızın yatak odasından tutun beyaz eşyaya kadar her şeyi erkek tarafı aldı. Sorsanız surekli ben ikinize de aynı şeyi yapıyorum diyor surekli. Ben mutfak eşyası, bi kısım ev eşyası, yatak odası, kucuk aletler, duğunun bir kısmı vs. ne gerekiyorsa kendim yaptım. En sonunda da banane parası yoksa otekini evlendirmek icin koştururken bana mı sordu ben calışıyorsam başkası icin değil dediğimde paragoz oldum. 2 defa kayınvalide ile konuşmaya gittim ve bu ilgisizliğinin sorun olduğunu, bizim de aramızı bozduğunu, istemezse bir şey almayabileceğini ancak en azından bir kez ilgilenebileceğinu soyledim. Beni aramızı bozmakla tehdit etti. Cok defa kenarda oteki gelini icin yaptığı hazırlıkları anlattı ya da beni zorla nir konuya dahil edip bu lafları ben soylemişim gibi nişanlıma aktardı. Benim ailem de bu değersizlik ve ilgisizlik yuzunden nişanlımın arada kalıp mahcup olmaması icin ona tek bir laf bile soylemedi. Sadece annesi ile annem bir kez konuştu, yaptıklarını kabul etti. Ancak hicbir davranış değişmedi. Kendi imkanlarımızla ikimiz benim ailem istediği icin duğun yapıyoruz. Kayınvalidem surekli oteki oğlu duğun yapmadığı icin bizim duğun yapmamızı, oteki ailenin yanlış anlayabileceğini duşunup bunu bile istemiyor. Ancak benim ailem kızın tum sorunlarını, ona alınan şeyleri, yapılanları ve surecleri biliyor. Nişanlım ise annesinin hatalı olduğunu ama samimiyetten anlattığını ve benim ailemin cok abarttığını soyleyerek annesini ve abisini onlar ozur dilemeden affetmemi, hicbir karşılık vermememi, gerektiği kadar goruşeceğimizi soyluyor. Yalnız bu gereklilikte ihtiyacı olursa abisine para vermek, onlar sorun yaşarsa gitmek vs. var. Kayınvalidem oğlunun sıkıntılı olduğunu bu evlendiği kızı dovebileceğini, oğlunun evini gecindirmeyeceğini ve onların arasında bi sorun cıkmadan bir an once onları evlendirmek istediğini soyluyor. Bu surecleri sağlık sorunu sebebi ile nişanlımın babasına aktarmadık, o da adeta annesinin eşiymiş ve abisi cocuklarıymış gibi kıskanmasını, patavatsız sozler soylemesini, triplerini, şartlarını ayarlamadan tanımadığı biri ile evlenmesini kabulleniyor. Bu surecte ben de nişanlıma oteki gelini kına gecemde duğunumde gormek istemediğimi, annesinin benimle bir kez ilgilenmemesine rağmen bana o kıza benim duğunum icin kıyafetler almasını kasten anlattığını soyledim. Konu patladı. Duğun vs elaleme rezil oluruz diye. Annesinin ilgisizliği, bana almadığı elbiseler, nişan bohcası yapılmaması da bizi rezil etti dediğimde konu surmenaja giriyor. Takma, konuşsam da tartışsam da duzelmiyor evlenip işimize bakalım, ne yapayım ailem de boyle diyor. Kimse ondan ailesini atmasını istemiyor ama yeterden anlamıyor. Anne ve babası da akrabaları ile konuşmuyor, komşu ve arkadaşları yok. Surekli cocukları birlikte olsun istiyorlar. Nişanlım abisi işe evel eski yakın değil. Ve bu ciftle bizim aramızda yaş, eğitim, kultur, yaşam tarzı farkı var. Kucumsemiyorum ama yıllardır calışan, ikimiz de universite mezunu, belli hobileri olan insanlarız bu cift ise okumamış, biri zaten daha okul yaşında, babası yaşında biri ile evlenen, biri calışan, biri işi olan da başında durmayan biri.
Bizim nişanımızın ertesi gunu evde misafirlerin onları beklediğini bile bile annesi diğer oğluna nişan yaptı ve biz oraya gitmek zorunda kaldık. Kayınvalide ise ben de bilmiyordum o gun nişan olacağını dedi. Benim de bu surecte nişanlıma cok soylenmek, ondan bu durumu duzeltmesini istemek, cok sinirlendiğimde abisi ve nişanlısından kufurle bahsetmek gibi bir hatam oldu. Hicbi zaman ailesinden birinin yuzune kotu bi şey soylemedim. Ancak şu durumda annesini abisini bunca haksızlıkla affetmemi beklemesi, onlara yakın olmamı istemesi normal mi? Oyle ise ben ne yapacağım? Evlenince haftada bir gibi ailelere gitmeyi duşunuyoruz ancak ben abisinin en ufak patavatsızlığını bile kaldıramıyorum. Borc vermesi fikri bile beni rahatsız ediyor. Annem hatalı, aana haksızlık etti diyor ancak o annedir diyerek normal davranmamı istiyor. Ve konuşmamı bekliyor, ozur beklemekte hata mı ediyorum? O benim ailemle normal iletişimde. Gelip gidiyor. Annesi beni 5 aydır davet etmiyor bile cunku diğer gelininin ailesi sokağa cıkmasına izin vermiyor. Başlangıcta cok sık cağırıyordu. Ustelik bu olanlar yuzunden nişan attık ve iki hafta sonra konuşmaya başladık. Erkekler hep boyle mi, ben mi abartıyorum bilmiyorum. Sonradan ailesi kıymete mi biner talepler oldukca soruna mı cekilir bilmiyorum. Bu ailecilik konusu nişandan sonra cıktı bu arada. Oncesinde evde zorlandığını, kac yıl ayrı yaşadıktan sonra zor geldiğini, ozgurluğune duşkun olduğunu, kardeşinden soğuduğunu falan soyluyordu. Haklı da olsa ailesi suclusun demesin istediğini soyluyor. Haklı da olsam ailesi kız yuzunden bize bağırdın vs. demesin istiyor. Hatta o kadar ki arada bir evimizde kalmak istese neyse ya şimdi evlenmeden uzaklaştı bizi istemiyor derler deyip vazgeciyor. Karışık olduysa kusura bakmayın cevaplarla guncellerim.