36 yaşıma geldim ama HÂl icinden cıkamadığım bir derdim var.. annemle hayatım boyunca sorun yaşadım. Hep eksiklerimi yanlışlarımı babama anlatıp ustume saldı durdu.. kardeşimi hep kayırdi.. Bana tek kelimesi.kara domuz.. anlatsam roman olur o yuzden hic girmeyecegim gorduğum muameleyi. Psikolog kucukken hic annenden ayrılmış olabilir.misin diye sordu.bunu araştırdım. Ve evet.. ben 1 yaşındayken annem , kardeşimi doğurmaya yakın. Bakamam diye beni anneanneme veriyor yaklaşık 800 km oteye gonderiyor. Ben orada baya kalıyorum. Neyse boyle.baya bakmis bana anneannem ve geldiğinde annemi tanımamışım. Bu yaşıma geldim.yani anneme hep ofkeliyim . Anne olarak anneannemi kabullenmisim ve bu değişmiyor. Anneannem beni gercekten cok fazla seven birisi bu arada.
Annemle durumum bir turlu duzelmiyor.. o da bana karşı cok iyi değil acıkcası.. cıkamıyorum.isin icinden.....