Malum 1 hafta once covid olduk ailece. Evde 2 kucuk cocuk var . Eşim bana gore daha iyi. İlk gunden beri kendini karantinaya aldı odasından cıkmıyor. 2 cocuk var evde biri 5 diğeri 8 yaşında. Yemekleri bakımları var. Hepsi bende. O gun dedim kucuk olan ı bana birakma gece hic uyutmuyor zaten gunduzleri bakıyorum gecede sen idare et. Ama yok kapıdan bana bıraktı gitti gece tabi sabah kadar uyutmadı surekli ağlıyor gece sarılmak istiyor. Neyse sabah kalktım tabi cok kotuyum cok kızdım ve ne bir kahvalti hazırlama ne bişey her şey beni bekliyor. Eşimle konuşmadım hic. Surat yaptım. Tabi cokta oralı olmadı neymiş onun virusu daha kuvvetli olurmuş cocuklara bulasirmis. Akşam oldu yemek yaptım balkonda cocuklarla yedik cağırmadım onu. Beyefendi odasında hep. Adam bana kustu ya neymiş niye cagirmamisim. Kafayı yiycem ya. Hic umrunda değil bu kadın ne yapıyor nasıl bakıyor nasıl hazırlıyor sadece gelip yemeğini yiyor ve odasına gidiyor. Dun disardan soyledim yedirdim cocuklara hic sormadım ona. Cok bozulmuş laf vuruyor bana. Vallahi anladım ya bana bir akıl verin ya ben mi hatalıyım.