Arkadaşlar oncelikle sizden yargılamadan linc girişimlerinde bulunmadan cevap vermenizi rica ediyorum. Yaklaşık 5 yıldır evliyim ve kendini tukenmiş hissediyorum. Gercekten tum enerjim, hayat sevincim, umudum, yarınlara olan inancım bitmiş gibi. Bu evlilik tum enerjimi emdi. Tam bir toksik ilişki diye duşunuyorum. Etrafımda eşinden şikayet edenler arasında hic bu turlu bir konuya rastlamadığım İcin burdan sormayı uygun buldum. Belki eşi boyle olanlar veya ne bileyim psikolog psikiyatrist arkadaşlar yorum yaparlar diye. Dediğim gibi etrafımda genelde kadınlar eşlerinin şiddet yanlışlığından, capkınlığından, kumar veya alkol bağımlılığından şikayet edip dururlar. Benim eşim tum o diğer anlatılan erkekler ve davranışlarından cok farklı hem olumlu hem de olumsuz yonleriyle. Gercekten cok tuhaf, değişik ve cozumlenemez bir insan olduğunu soyleyebilirim. Oncelikle diğer erkeklerden farklı olumlu yonlerinden bahsetmem gerekirse; ev işlerinde bana yardımcı olur bunu Gorevi gibi gorur, ben ne dersem yapar mesela gezme tozma konusunda nereye gidelim dersem goturur. İkimiz de calışıyoruz benim maaşımı vs sormaz kendisi parasını dışarıya harcamaz her ay getirir beraber hesap kitap yaparız. Kumarı dışarı hayatı aldatması vs yok. Ayrıca harama uzak durur yani menfaati icin alevere cevirmez ki bu evlenirken en dikkat ettiğim şeydi. Sonra diyorum ya olumlu ozellikleri genel olarak onu diğer erkeklerden ayırırken olumsuz ozellikleri de tamamen diğer erkeklerden ayırıyor. Bi kere surekli duygusal, narin, alıngan ve aşırı pasif. Hicbir zaman bir erkek duruşu o gucu o heybeti yok. Asla kriz yonetimi yok herhangi bir olayda hemen yıkılır. Yani ben kadınım benden cok yıkılır ve o ilgi bekler. Kendine acındırmayı, acıtasyonu cok sever. Mesela elinden bir yara mı cıktı size oyle bir anlatır ki sanki kanser. Aşırı derecede ona acıyıp onunla ilgilenmemi bekler. Sonra kuser buz gibi olur ve kin guder. Ornek vermem gerekirse diyelim ki buyuk bir yanlış yaptı herkese gore bu yanlıştır bir erkeğin yapmaması gereken şeydir ama ona gore oyle değildir. Genel gecer birşey vardır kadın erkek tartıştığında genelde erkek yaklaşır kadına ama bizde oyle birşey yok suclu da olsa sucsuz da olsa benden adım bekler. Mesela kavga ettik diyelim ve işinden dolayı 1 ay başka şehire gitti sorf kocam olduğu İcin beni arayıp iyi miyim diye sorması benden haberdar olması gerekir yani herkes icin bu boyledir ama ona neden aramadın diye sorduğunda sen arasaydın kavga etmiştik psikolojim bozuktu aramadım diyebilir. Ben uyardıktan sonra ozur dilemeye başladı ama tamamen yalandan yani icten değil hatta ozur dilerken bile bana kinlenir. Diyelim ki ben ağlıyorum benim ağlamam ona birşey ifade etmediği gibi rahatsız olur bundan. Nefret eder hatta. Ondan genel olarak erkeklerden beklenen şeyler beklendiğinde rahatsız oluyor yani sanki o bir cocuk ve ona oyle davranılması gerekiyormuş gibi... Tartışıyoruz diyelim empati resmen sıfır. Cocuk gibi ben ona sen şoylesin dediğimde hemen o da bana sen de boylesin der bunun bir cozum olmadığını cocuk gibi birbirimizi suclamanın sacmalık olduğunu soyleyip dururum. Sizi soyledikleriyle(bencilce cocukca yaklaşımlarıyla) cıldırtır sonra siz cıldırıp laf sayarken cocuk gibi susar lafları dinler sonra konu tamamen onun yaptığı yanlıştan cıkar ve sizin soylediğiniz sozlerin ağırlığına onun bunları kaldıramamasına kusmesine doner. Yani elinizde asla konuşarak bir cozum bulunamayan konuyla siz suclu gibi ortada kalırsınız. Bu kusmeler bazen 1 ayı bulur. Siz onun size yaptığını hazmetmeye calışırken hem de onun size attığı triplerle uğraşırsınız. Kendi kendine hicbir soruna cozum bulması yoktur. Hep benden yonlendirme şoyle yap dememi bekler. Kocalık sorumluluğuyla ilgili hicbir fikri yok resmen. Ben ona canım diye seslenirsem o da bana canım der ben ona ismiyle seslenirsem o da bana ismimle seslenir. Cocuk gibi işte.Yani cok uzun oluyor genel olarak bir profil cizebildiğimi duşunuyorum. Cinsellik konusunda isteksizliği var erken boşalması var ara ara da iktidarsızlığı var yani hicbir zaman bir erkek gibi istekli tutkulu olduğunu gormedim uykuya aşırı duşkun. Duşunun birgun telefonda tartışırken uyuyakalmışlığı var. Her zaman uykuyu cinselliğe tercih eder. İnsanların olduğu cafe, duğun gibi ortamlarda cok gerilir biran once eve gelmeye calışır. Arkadaş ortamı filan yok. Hic arkadaşı bile yok diyebilirim. İş yerinde konuştukları dışında. Beraber tatile filan gittiğimizde asla eğlenemeyiz cunku suratı hep donuk ve ifadesiz sanki zevk almak nedir bilmiyor gibi. Ne bir esprisi ne bir sempatik davranışı yani tatildeyiz gulup eğlenelim bu suratsızlık neden. Bir sohbeti muhabbeti yoktur. Paylaşımı yoktur. Hep kendi icinde yaşıyor gibi. Ben kendimi onun hayatında bir figuran gibi hissediyorum. Gercekten cok yoruldum. Yani sanki evli değiliz de o benim cocuğum gibi yaşıyoruz. Ki cocuklar bile yaptığı şeylerin sorumluluğunu alabiliyor yer yer. Yemek yaparım dunyanın en guzel yemeği olsa da farketmez makarna da olsa... yahu bir tepkin olsun bir neşen olsun. Fiziksel hareketleri 70 beyin yaşı da 12 gibi. Artık dayanacak halim kalmadı arkadaşlar. Ne yapacağımı bilmiyorum. Olumlu yonleri coğu kadının arayıp bulamadığı şeylerden olumsuz yonleri de onu eş olmaktan cıkarıyor. Bana lutfen yardımcı olur musunuz. Bu adam neden boyle. ? Boşanmayı duşunuyorum cunku hic mutlu değilim.